Dagboek Hendrik Schroyens, item 12
Transcription
Transcription history
-
left page
waren. Wat was het reeds eene verlichting!
Te huis vond ik ze werkelijk te
, vrouw en
kinderen. het weerzien was alsof wij jaren gescheiden
waren geweest, en ontroerde ons het harte.
het gaf mijOp mijn zeggen dat ik gevreesd had, opdat zij
ook met de menigte zouden zijn gevlucht gaf mijne
beminde vrouw het kranige antwoord:
"Ik zou niet vertrokken zijn zonder U. te meer
daar ik zeker was dat gij zoudet komen om ons te
halen, al was het dood of levend."
Die woorden deden mij goed en
zal ikzullenimmer mij bij blijven.
Ziedaar ons dus te zonnen, en vertel nu
eens vrouwtje wat is er gebeurd. Wel zegde zij
dezen morgend rond 8 ure op eens een gefluit in de
lucht als van een vuurpijl, dan een slag als een
canon, nog een, nog een, en zoo wel zeven of acht,
het was vervaarlijk en ook schrikkelijk, want de eerste
slag doode eene moeder met haar kind, terwijl een
tweede haren kinderen schrikkelijk verminkt werd,
daarbij, 1 huis plat geschoten, en verscheidene beschadigen
ziedaar de uitwerking van het eerste bombardement
Men zegd dat het niet meer gebeuren zal want
al onze soldadten zijn er op af en zullen
hende duitsersright page
het wel beletten dat nog te doen. Halo, dan eens de
stad in gewandeld en gaan zien naar de uitwerking
Waarlijk die uitwerking was schrikkelijk de schrik
stond op de gebleven bewoners hun aanzien te lezen, maar
allen waren ook verzekerd dat het immers niet mer zou
gebeuren?
-
wren. Wat was het reeds eene verlichting!
Description
Save description- 52.0704978||4.3006999000000405||||1
Den Haag
Location(s)
Story location Den Haag
- ID
- 6363 / 109041
- Contributor
- Dominique Schroyens
Login to edit the languages
Login to edit the fronts
Login to add keywords
- Home Front
- Remembrance
Login to leave a note