Gesmokkelde brieven., item 3

• March 29, 2017 10:09:21 Wolfgang Dekeyser

  Berchem, den 2 Februari 15

   

  Beminde Vrouw en Kinderen

   

  Het is nu bijna 4 maanden dat wij van elkaar gecheiden leven.

  Zouden wij elkaar nog wederzien? Ziedaar de vraag die ik mij dagelijks

  stel. Gij kunt U niet voorstellen hoe ik er naar tracht U allen weer bij

  mij te hebben. Gij Marie hebt toch nog uwe kinderen bij U.

  In den laatsten brief die ge mij gestuurd hebt, heb ik met genoegen

  gelezen dat onzen Toin daar ter schoole gaat. Ik geloof dat hij reeds een

  heele Hollander zal zijn. Jhon vraagt dikwijls naar hem, deze gaat nu ook

  in de Kasteelstraat naar school en hij zegt zoohaast Toin terug is, hij met

  niemand ander will naar de school gaan dan met Toin.

  Ik zijn nu in goede gezondheid, en geen wonder ook. De liefdevolle

  zorgen mijner zuster en mijns schoonbroeder gaat alle gedacht te boven

  vooreerst slapen zoolang het mij lust, niet werken goed eten en drinken.

  en dan des zondaags nog geld om een goed glas bier te drinken. Waarlijk zoo

  zou ik wel 100 jaar kunnen worden. nooit zal ik kunnen vergelden wat

  zij voor mij doen. Ik vraag mij dikwijls af wat er van mij zou geworden indien

  ik hen niet had.

  Waarschijnlijk zult ge van uwe zuster Fien ook eenen brief schrijven krijgen.

  Ik heb de verledene week van haar vernomen dat ze ging probeeren

  tot bij Jannette en Pol te geraken zooals ge mij schrijft moet hen met

  hen maar droevig gesteld zijn, dat is zeer erg voor hen. Gijlie zijt wel

  gelukkig bij zulke brave menschen gelogeerd te wijn. Dank hen nog in

  mijnen naam. Waar ik over verwonderd was, is dat Leopold mij schrijft

  dat hij verlooft is met de dochter zijns weldoeners nu ik wensch hen geluk

  en voorspoed en mochten zij nooit ondervinden van elkaar gescheiden te

  leven. Dat zij elkaar zullen blijven beminnen daarvan houd ik mij overtuigd.

Description