Dagboek Hendrik Schroyens, item 14
Transcription
Transcription history
-
left page
en men kan denken wat dit bijdroeg om sommigen weer
wat gerust te stellen.
Ik zeg sommigen, want meerderen dachten zooals
ik dat het geen middag zou geworden zijn of het spelletje
zou zich herhalen en van keer tot keer al erger.
En zoo was het ook. Rond 8 en alf uur was de
eerte slag daar, en zoo verder tot 1-2 uren van den
namiddag met hoogstens 5 minuten tusschen poos de eene
slag op de andere. Hoevele huizen er reeds in puinen lagen
of in brand stonden, is mij onmogelijk te zeggen maar
het zijn er reeds vele, meestens in het middengedeelte der stad.
Wat ik zeker zag en wist waren de inwoners van die
getroffen buurten welke met pak en zak voorbij mijne
woning kwamen en vluchten zoo rap mogelijk naar
de omliggende dorpen, Broechem, Ranst, Wemelghem enzoo=
Laat mij ons verhaal een weinig sluiten om te
zeggen dat het eene nooit te vergeven daad is van wege
de Belgische militaire overheid, door het toepassen van
de strengste cencuur op alles. Zeker cencuur moet
er bestaan en is hoogst noodig, maar zooals dit hier
toegepast is gaat alle palen te buiten.
De onIk zegen houd het staande, en met mij alle verderdenkenden
dat er millioenen hadden te redden geweest in ons land
wanneer de militaire overheid wat minder streng
right page
en wat meer mede deelzaam had geweest tegenover de
bevolking. Hadde men slechts de bevolking een of twee dagen
of voorhand voorbereid op het naderende gevaar dan had
denelkeen zich wat meer kunnen
voorbereidenregelen en veel reddenwat ze nu in hun overhaaste vlucht hebben moeten achter laten.
En dit kon de overheid zonder betwisting, want zij zeker
wist meer van het kritieke van den toestand als de on=
ingelichte bevolking die niets dan goed dacht, bij het lezen
der gazetten. Nogmaals cencuur, maar niet zooals het
nu werd toe gepast.
Bij het zien dus van die wederom vluchtenden
enwaaronder vele kenissen en vrienden, viel er niet meer te twij=
felen of de oogenblik voor ons zou ook aanbreken te meer
daar de bommen, al nader en nader in onze buurt kwamen.
Eene van mijne vrienden Mijnheer August Janssens
houdergroot lokaallokaal houder van de nieuweBoulevard en tevens smid, melde mij dat het hoog tijd
wierd, daar de overste hem had verwittigd zoo gauw
mogelijk te vertrekken, want dat het gevaar grooter en grooter
zou worden. De hoefsmeders van
hetons legerwarenhadden bij dienvriend de smis in beslag genomen voor de paarden.
Vandaar die intiemetijd met de overste en daardoor
de verwittiging zoo spoedig mogelijk te vertrekken. Overigens
waren er reeds stukken ijzer van bommen tot in zijne woning
-
left page
en men kan denken wat dit bijdroeg om sommigen weer
wat gerust te stellen.
Ik zeg sommigen, want meerderen dachten zooals
ik dat het geen middag zou geworden zijn of het spelletje
zou zich herhalen en van keer tot keer al erger.
En zoo was het ook. Rond 8 en alf uur was de
eerte slag daar, en zoo verder tot 1-2 uren van den
namiddag met hoogstens 5 minuten tusschen poos de eene
slag op de andere. Hoevele huizen er reeds in puinen lagen
of in brand stonden, is mij onmogelijk te zeggen maar
het zijn er reeds vele, meestens in het middengedeelte der stad.
Wat ik zeker zag en wist waren de inwoners van die
getroffen buurten welke met pak en zak voorbij mijne
woning kwamen en vluchten zoo rap mogelijk naar
de omliggende dorpen, Broechem, Ranst, Wemelghem enzoo=
Laat mij ons verhaal een weinig sluiten om te
zeggen dat het eene nooit te vergeven daad is van wege
de Belgische militaire overheid, door het toepassen van
de strengste cencuur op alles. Zeker cencuur moet
er bestaan en is hoogst noodig, maar zooals dit hier
toegepast is gaat alle palen te buiten.
De onIk zegen houd het staande, en met mij alle verderdenkenden
dat er millioenen hadden te redden geweest in ons land
wanneer de militaire overheid wat minder streng
right page
en wat meer mede deelzaam had geweest tegenover de
bevolking. Hadde men slechts de bevolking een of twee dagen
of voorhand voorbereid op het naderende gevaar dan had
denelkeen zich wat meer kunnen
voorbereidenregelen en veel reddenwat ze nu in hun overhaaste vlucht hebben moeten achter laten.
En dit kon de overheid zonder betwisting, want zij zeker
wist meer van het kritieke van den toestand als de on=
ingelichte bevolking die niets dan goed dacht, bij het lezen
der gazetten. Nogmaals cencuur, maar niet zooals het
nu werd toe gepast.
Bij het zien dus van die wederom vluchtenden
enwaaronder vele kenissen en vrienden, viel er niet meer te twij=
felen of de oogenblik voor ons zou ook aanbreken te meer
daar de bommen, al nader en nader in onze buurt kwamen.
Eene van mijne vrienden Mijnheer August Janssens
houdergroot lokaallokaal houder van de nieuweBoulevard en tevens smid, melde mij dat het hoog tijd
wierd, daar de overste hem had verwittigd zoo gauw
mogelijk te vertrekken, want dat het gevaar grooter en grooter
zou worden. De hoefsmeders van
hetons legerwarenhadden bij dienvriend de smid in beslag genomen voor de paarden.
Vandaar die intiemetijd met de overste en daardoor
de verwittiging zoo spoedig mogelijk te vertrekken. Overigens
waren er reeds stukken ijzer van bommen tot in zijne woning
-
left page
en men kan denken wat dit bijdroeg om sommigen weer
wat gerust te stellen.
Ik zeg sommigen, want meerderen dachten zooals
ik dat het geen middag zou geworden zijn of het spelletje
zou zich herhalen en van keer tot keer al erger.
En zoo was het ook. Rond 8 en alf uur was de
eerte slag daar, en zoo verder tot 1-2 uren van den
namiddag met hoogstens 5 minuten tusschen poos de eene
slag op de andere. Hoevele huizen er reeds in puinen lagen
of in brand stonden, is mij onmogelijk te zeggen maar
het zijn er reeds vele, meestens in het middengedeelte der stad.
Wat ik zeker zag en wist waren de inwoners van die
getroffen buurten welke met pak en zak voorbij mijne
woning kwamen en vluchten zoo rap mogelijk naar
de omliggende dorpen, Broechem, Ranst, Wemelghem enzoo=
Laat mij ons verhaal een weinig sluiten om te
zeggen dat het eene nooit te vergeven daad is van wege
de Belgische militaire overheid, door het toepassen van
de strengste cencuur op alles. Zeker cencuur moet
er bestaan en is hoogst noodig, maar zooals dit hier
toegepast is gaat alle palen te buiten.
De onIk zegen houd het staande, en met mij alle verderdenkenden
dat er millioenen hadden te redden geweest in ons land
wanneer de militaire overheid wat minder streng
right page
en wat meer mede deelzaam had geweest tegenover de
bevolking. Hadde men slechts de bevolking een of twee dagen
of voorhand voorbereid op het naderende gevaar dan had
denelkeen zich wat meer kunnen
voorbereidenregelen en veel reddenwat ze nu in hun overhaaste vlucht hebben moeten achter laten.
En dit kon de overheid zonder betwisting, want zij zeker
wist meer van het kritieke van den toestand als de on=
ingelichte bevolking die niets dan goed dacht, bij het lezen
der gazetten. Nogmaals cencuur, maar niet zooals het
nu werd toe gepast.
Bij het zien dus van die wederom vluchtenden
enwaaronder vele kenissen en vrienden, viel er niet meer te twij=
felen of de oogenblik voor ons zou ook aanbreken te meer
daar de bommen, al nader en nader in onze buurt kwamen.
Description
Save description- 52.0704978||4.3006999000000405||||1
Den Haag
Location(s)
Story location Den Haag
- ID
- 6363 / 109043
- Contributor
- Dominique Schroyens
Login to edit the languages
- Nederlands
Login to edit the fronts
- Western Front
Login to add keywords
- Home Front
- Remembrance
Login to leave a note