Dagboek Hendrik Schroyens, item 9

Edit transcription:
...
Transcription saved
Enhance your transcribing experience by using full-screen mode

Transcription

You have to be logged in to transcribe. Please login or register and click the pencil-button again

Doordat ik hier alleen mijn gedenkenissen weder =

varen aanboeken wil zoo is het zeker plicht dat ik mijn

oprechte en eerlijke meening uit en zeg dan ook: Gelukkig

was ik in die oogenblikken opdat tot hiertoe wij ten

minste nog verschoond bleven van alle die rampen.

heerlijke uitdrukking "gelukkig" en tog was

het zoo. Duizendmaal is het woord herhaald door mij, mijne vrouw

en kinderen, door elke Lierenaar. want

Medelijden had elk, behulpzaam waren er

heel veel, maar gelukkig waren ze allen.

Gruwel aangeboren aan de missing.

Elk voor zich. Zich zelven behouden weten en men is

gelukkig. Maar ook Wie is volmaakt??

Doordien er dagelijksch doortrek van soldaten

was, had ik ook dagelijksch van oude jongens inte

kwartieren en vergeten wij nooit de genoegelijke uren

gesleten met de Heer Debry Jules, missing lieutenant

der kanoniers geboortig van  Gottelier ,

Wat aangename kerel, niets grootsch,

minzaam, een kerel uit het volk. Het was dan ook

geen wonder dat hij van zijne minderen gedragen

werd en zonder uitzondering allen hun leven zouden

gegeven hebben voor hun officier.

Verscheidene malen is hij weergekeerd in Lier

en telkenmale kwam hij bij ons terug omte verblijven

Ik denk dan ook, zooals hij overigens telkenmale

zelf zegde dat hij het best vond bij ons, en wij ons  ... 

zorgen als oude kenissen. Dat wij vrienden waren

bewijst onze vertrouwelijke gesprekken over familie-geheimen

enzovoorts.Het was dan ook niet groot spijt dat

wij hem zagen vertrekken en als hij ons toeriep tot

weerziens, was het niet treurnis in het harte dat wij

dachten. Ja tot weerziens, maar wanneer. Hij trok immers

naar den oorlog? Sinds 20 September weten wij

van hem niets meer. Leeft hij nog? of is hij dood?

Wij hopen hem het beste en leeft hij waarlijk

nog dan zweren wij hem weer te zien. Het zal ons

oprecht genoegen doen. en hem ook daar zijn wij van

overtuigd.

Op 28 September was ik naar de stad Antwerpen

gegaan om zaken te doen. Vertrokken om 8 ure van den

morgend uit Lier was het loopende gesprek nog altoos

zooals overigens elke dag over de ongelukkige vluchtelingen

en over het geluk van verschoond te blijven in Lier.

In Antwerpen bezocht ik mijnheer Ruitjens op

de marnix plaats 2 rond 10 ure en wie stelt zich mijne

verbazing voor als men mij daar zegde dat de Duitschers

hier waren over het bombardeeren. Ik trok het de zovaak

Transcription saved

Doordat ik hier alleen mijn gedenkenissen weder =

varen aanboeken wil zoo is het zeker plicht dat ik mijn

oprechte en eerlijke meening uit en zeg dan ook: Gelukkig

was ik in die oogenblikken opdat tot hiertoe wij ten

minste nog verschoond bleven van alle die rampen.

heerlijke uitdrukking "gelukkig" en tog was

het zoo. Duizendmaal is het woord herhaald door mij, mijne vrouw

en kinderen, door elke Lierenaar. want

Medelijden had elk, behulpzaam waren er

heel veel, maar gelukkig waren ze allen.

Gruwel aangeboren aan de missing.

Elk voor zich. Zich zelven behouden weten en men is

gelukkig. Maar ook Wie is volmaakt??

Doordien er dagelijksch doortrek van soldaten

was, had ik ook dagelijksch van oude jongens inte

kwartieren en vergeten wij nooit de genoegelijke uren

gesleten met de Heer Debry Jules, missing lieutenant

der kanoniers geboortig van  Gottelier ,

Wat aangename kerel, niets grootsch,

minzaam, een kerel uit het volk. Het was dan ook

geen wonder dat hij van zijne minderen gedragen

werd en zonder uitzondering allen hun leven zouden

gegeven hebben voor hun officier.

Verscheidene malen is hij weergekeerd in Lier

en telkenmale kwam hij bij ons terug omte verblijven

Ik denk dan ook, zooals hij overigens telkenmale

zelf zegde dat hij het best vond bij ons, en wij ons  ... 

zorgen als oude kenissen. Dat wij vrienden waren

bewijst onze vertrouwelijke gesprekken over familie-geheimen

enzovoorts.Het was dan ook niet groot spijt dat

wij hem zagen vertrekken en als hij ons toeriep tot

weerziens, was het niet treurnis in het harte dat wij

dachten. Ja tot weerziens, maar wanneer. Hij trok immers

naar den oorlog? Sinds 20 September weten wij

van hem niets meer. Leeft hij nog? of is hij dood?

Wij hopen hem het beste en leeft hij waarlijk

nog dan zweren wij hem weer te zien. Het zal ons

oprecht genoegen doen. en hem ook daar zijn wij van

overtuigd.

Op 28 September was ik naar de stad Antwerpen

gegaan om zaken te doen. Vertrokken om 8 ure van den

morgend uit Lier was het loopende gesprek nog altoos

zooals overigens elke dag over de ongelukkige vluchtelingen

en over het geluk van verschoond te blijven in Lier.

In Antwerpen bezocht ik mijnheer Ruitjens op

de marnix plaats 2 rond 10 ure en wie stelt zich mijne

verbazing voor als men mij daar zegde dat de Duitschers

hier waren over het bombardeeren. Ik trok het de zovaak


Transcription history
  • December 30, 2017 01:04:36 Marco Van der Made

    Doordat ik hier alleen mijn gedenkenissen weder =

    varen aanboeken wil zoo is het zeker plicht dat ik mijn

    oprechte en eerlijke meening uit en zeg dan ook: Gelukkig

    was ik in die oogenblikken opdat tot hiertoe wij ten

    minste nog verschoond bleven van alle die rampen.

    heerlijke uitdrukking "gelukkig" en tog was

    het zoo. Duizendmaal is het woord herhaald door mij, mijne vrouw

    en kinderen, door elke Lierenaar. want

    Medelijden had elk, behulpzaam waren er

    heel veel, maar gelukkig waren ze allen.

    Gruwel aangeboren aan de missing.

    Elk voor zich. Zich zelven behouden weten en men is

    gelukkig. Maar ook Wie is volmaakt??

    Doordien er dagelijksch doortrek van soldaten

    was, had ik ook dagelijksch van oude jongens inte

    kwartieren en vergeten wij nooit de genoegelijke uren

    gesleten met de Heer Debry Jules, missing lieutenant

    der kanoniers geboortig van  Gottelier ,

    Wat aangename kerel, niets grootsch,

    minzaam, een kerel uit het volk. Het was dan ook

    geen wonder dat hij van zijne minderen gedragen

    werd en zonder uitzondering allen hun leven zouden

    gegeven hebben voor hun officier.

    Verscheidene malen is hij weergekeerd in Lier

    en telkenmale kwam hij bij ons terug omte verblijven

    Ik denk dan ook, zooals hij overigens telkenmale

    zelf zegde dat hij het best vond bij ons, en wij ons  ... 

    zorgen als oude kenissen. Dat wij vrienden waren

    bewijst onze vertrouwelijke gesprekken over familie-geheimen

    enzovoorts.Het was dan ook niet groot spijt dat

    wij hem zagen vertrekken en als hij ons toeriep tot

    weerziens, was het niet treurnis in het harte dat wij

    dachten. Ja tot weerziens, maar wanneer. Hij trok immers

    naar den oorlog? Sinds 20 September weten wij

    van hem niets meer. Leeft hij nog? of is hij dood?

    Wij hopen hem het beste en leeft hij waarlijk

    nog dan zweren wij hem weer te zien. Het zal ons

    oprecht genoegen doen. en hem ook daar zijn wij van

    overtuigd.

    Op 28 September was ik naar de stad Antwerpen

    gegaan om zaken te doen. Vertrokken om 8 ure van den

    morgend uit Lier was het loopende gesprek nog altoos

    zooals overigens elke dag over de ongelukkige vluchtelingen

    en over het geluk van verschoond te blijven in Lier.

    In Antwerpen bezocht ik mijnheer Ruitjens op

    de marnix plaats 2 rond 10 ure en wie stelt zich mijne

    verbazing voor als men mij daar zegde dat de Duitschers

    hier waren over het bombardeeren. Ik trok het de zovaak


  • September 17, 2017 23:31:30 Marco Van der Made

    Doordat ik hier alleen mijn gedenkenissen weder =

    varen aanboeken wil zoo is het zeker plicht dat ik mijn

    oprechte en eerlijke meening uit en zeg dan ook: Gelukkig

    was ik in die oogenblikken opdat tot hiertoe wij ten

    minste nog verschoond bleven van alle die rampen.

    heerlijke uitdrukking "gelukkig" en tog was

    het zoo. Duizendmaal is het woord herhaald door mij, mijne vrouw

    en kinderen, door elke Lierenaar. want

    Medelijden had elk, behulpzaam waren er

    heel veel, maar gelukkig waren ze allen.

    Gruwel aangeboren aan de missing.

    Elk voor zich. Zich zelven behouden weten en men is

    gelukkig. Maar ook Wie is volmaakt??

    Doordien er dagelijksch doortrek van soldaten

    was, had ik ook dagelijksch van oude jongens inte

    kwartieren en vergeten wij nooit de genoegelijke uren

    gesleten met de Heer Debry Jules, missing lieutenant

    der kanoniers geboortig van  Gottelier ,

    Wat aangename kerel, niets grootsch,

    minzaam, een kerel uit het volk. Het was dan ook

    geen wonder dat hij van zijne minderen gedragen

    werd en zonder uitzondering allen hun leven zouden

    gegeven hebben voor hun officier.

    Verscheidene malen is hij weergekeerd in Lier


Description

Save description
  • 52.0704978||4.3006999000000405||

    Den Haag

    ||1
Location(s)
  • Story location Den Haag
Login and add location


ID
6363 / 109038
Source
http://europeana1914-1918.eu/...
Contributor
Dominique Schroyens
License
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/


Login to edit the languages

Login to edit the fronts

Login to add keywords
  • Home Front
  • Remembrance

Login and add links

Notes and questions

Login to leave a note