Ριάδης, Αιμίλιος: Ποίηση σε χειρόγραφα, item 406

• May 12, 2018 22:00:43 Dimitra Ntailiana

  Της νυχτιάς σκόρπισε και πάει το λουλούδι-

  Της νυχτιάς  σβησ σώπασε και εσβύστη το τραγούδι-

  Μένει    αίμα ... μονάχα μοναχή κ' η ψυχή σου!
  

  Κοιμήσου...Κοιμήσου

  Τότε τα κύματα

  Τα κύματα μιλούν,   Το περιγιάλι,-

  Ακους τι λέει ο αφρός

  ο αφρός μιλάει  στ' ακρογιάλι...
  

  
  

  Γλώσσα που δεν ορίζεται, ποιά γλώσσα θα μαθαίνουμε;
  

  Καϋμός  που δεν γνωρίζεται ποιός πόνος   δεν  μα ... ηκε;

  Γλώσσα που δεν νοιώθηκε

  
  

  καϋμός που δεν ειπώθηκε...

                             της νύχτας

  της νύχτας κρίφτηκε ---σημείω ταίρι  
  

  τιςς νυχτιές   ξεψύχησε τ'όνείρου σου τ'αγέρι

                            τ'ονείρου σου   ξεψύχησε  τ'αγέρι

  Μένει  η κάθε μέρα μου
  

              η αγάπη μου μονάχα, κι η ψυχή σου!

             μέν ο καϋμός μονάχα

  Κοιμήσου...... Κοιμήσου.....

                                                    ... 

  Μέν ο καύμός μου μόνο κι η ψυχή σου

  Μόν ο καύμός μου μ ένει κι η ψυχή σου!

  
  

  
  

  Βογγούν τα κύματα στο περιγιάλι,

  Σπάζει αναστενάζει ο αφρός στ' ακρογιάλι

  ο αφρός αναστενάζει  οι αφροί
  

                                           στ αφρού

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  • Revert to this revision

Description