Dagboek Joannes Fierens., item 66

• March 1, 2017 20:14:44 Wolfgang Dekeyser

  hier is de toelating van den
  

  heer burgemeester. Niets aan
  

  te doen, de raad zou om elf uren
  

  bijeen komen, deze zou er over
  

  oordelen. Eerw. Moeder als dit
  

  zoo moet gaan, worden misschien
  

  op dien tijd onze ander drie kinderen
  

  door de ziekte aangetast.
  

  Wie weet er dan de gevolgen van,
  

  wat zal het morgen zijn.
  

  Mijne zenuwen beginnen te werken,
  

  ik word driftig, doch wat gelukkig
  

  mij zelven nog te bedwingen.
  

  Wel zegde ik de Eerw. moeder dat
  

  wij niet gewoon waren om hulp of
  

  bijstand bij anderen te vragen. dat
  

  wij niet om eene aalmoes kwamen,
  

  doch dat het haar niet moeilijk
  

  kon zijn over onzen toestand in dit
  

  geval te oordeelen. Ik liep weg
  

  vast besloten er niet weder te keeren.
  

  
  

  Terug bij den heer doktor, een
  

  oprecht goede man, gekomen. Zegd
  

  ik hem mijn wedervaren.
  

  Deze maakte zich kwaad over
  

  het geval. Breng uw kind aanstonds
  

  naar het gasthuis, leg het er
  

  neer en ga dan weg zoo bevool hij
  

  mij. Op dien oogenblik wist ik nog
  

  geen raad, doch voor ik 't huis was
  

  had ik reeds een besluit genomen.
  

  Ik was er zeker van in het Gasthuis
  

  van Gastel, daar mochten wij op
  

  rekenen. Moeder kleed spoedig de
  

  kinderen aan, ge moet hiermee
  

  vertrekken met den tram om half
  

  twaalf naar Gastel. Moeder stond
  

  vebluft, verschrikt te kijken. Maar
  

  wat is er toch ? Ja, zoo ben ik
  

  hier onthaald, doch ginder zal men ons
  

  helpen, Zorg dat gij ginder met
  

  onze drie kinderen blijven kunt,
  

  
  

  • Revert to this revision
• March 1, 2017 20:09:39 Wolfgang Dekeyser

  hier is de toelating van den
  

  heer burgemeester. Niets aan
  

  te doen, de raad zou om elf uren
  

  bijeen komen, deze zou er over
  

  oordelen. Eerw. Moeder als dit
  

  zoo moet gaan, worden misschien
  

  op dien tijd onze ander drie kinderen
  

  door de ziekte aangetast.
  

  Wie weet er dan de gevolgen van,
  

  wat zal het morgen zijn.
  

  Mijne zenuwen beginnen te werken,
  

  ik word driftig, doch wat gelukkig
  

  mij zelven nog te bedwingen.
  

  
  

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description