IOANNIS PYROVOLAKIS'S WAR DIARY , item 11

Edit transcription:

...

Transcription saved

Enhance your transcribing experience by using full-screen mode

Transcription

You have to be logged in to transcribe. Please login or register and click the pencil-button again

Εκείνην την στιγμήν έρχεται ο Διοικητής, με τον Επιτελήν

του Τάγματος αειμνηστόν Λουπάσην Δημόκριτον και την από Αξι-/

κους ακολουθιάν του. Σταματά δια λίγο ακούοντας την ομιλίαν μου

και βλέποντας την προσήλωσιν των στρατιωτών. Παρουσίαζε τους

και αμέσως έδοσα το παραγγελμά "προσοχή" Εκείνος έδοσεν

ανάπαυσιν αναφέρω ο λόχος Παρών, και αμέσος έδοσεν τας ευχάς

του προς εκείνους οι οποίοι σε λίγο θα μετέβαιναν να προτείνουν

τα στήθη των εις τον βάρβαρον εισβολέα. Με συνεχάρη διά χει

ραψία, λεγοντάς μου τα καλύτερα κοσμητικά επίθετα.

Αφού τας περιποιηθήκαμε ανεχώρισαν, υπό τας Ζητοκραυγάς

των στρατιωτών "Ζήτω ο πόλεμος κλπ..

Έρχεται η διαταγή προς αναχωρησίν διά την πρώτην γραμμήν.

Αφού ετοίμασα τας στρατιώτες μου και πρό της αναχωρισεώς των,

τας προέμπεψα με ένα Πατριωτικόν λόγον, τον οποίον φυλάττω

εις το αρχείον μου ως κόρην οφθαλμού χάριν Ιστορίας, οι στρατι-

ώτες μου με πέρνουν στα χέρια. Ο Στρατηγός κ. Αλεξάκης Ιωάννης

τηλεφωνεί εις το Τάγμα και ρωτά τι συμβαίνει, διότι δεν ήξερε από

πού προέρχονται οι Ζητωκραυγές και πληροφορείται ότι ο Πυροβο

λάκης εκφωνεί λόγον εις τους στρατιώτες του τας οποίους στέλει εις

το μέτωπον της Αλβανίας. Με συνεχάρει διά χειραψίας καθώς και ο Δι

οικητής του Τάγματος κ. Αποστολάκης Νικόλαος.

Έρχονται Αξι/κος εξ Ηρακλείου και παραδίδω την Πολυβολαρχίαν

Αμέσως μετά με τοποθετούν εις 8 αρτοκλιβάνους ως διοικητής των.

Η Ευθύνη μεγάλη. Να παραλαμβάνης άλευρα, να παραδίδης άρτον

να προμήθευεσαι ξύλα, να επιβλέπης, να γράφης εις τα βιβλία, να

βγάζουν οι φούρνοι 4 κλιβανίες το 24ωρων. Ένας κεικεών.

Απελπισμένος παρακαλώ τον θείον μου Αντ-χην Σφακιωτάκην

Στυλιανού να παρακαλέση Τον Διοικητήν να με αντικαταστήση και να

με στείλη εις το μέτωπον, διότι δεν ήτο δυνατόν χωρίς βοηθόν να μπο

ρέσω να διαφυλάξω τον πλούτον του Δημοσίου και ιδιαιτέρως το ψωμί