Documenten van Aloïs Deurbroeck., item 6

• December 17, 2017 22:37:20 Arjan Stoffels

   Linkerpagina 

  weerloos - onnoozel kind, mijn

  broeder, mijne zuster, mijn schoonbroeders -

  ja die gedachte folterden mij

  hevig ((voormij ik kende enkel plicht)) met

  vaste schreden beklom ik de trein onder

  leuze ((Van God bewaart is goed bewaart, dat

  Zijn wil geschiedde)).

  Onze lange trein was geen reizigerstrein,

  neen een koopwaartrein! van

  welke de rijtuigen met zitbanken waren

  voorzien, ieder rijtuig hield veertig man

  in, de vraag waarhenen was nog altoos

  het grootste geheim.

  Pas waren wij goed op den  bol , of ik kroop

  recht op mijne band  bank , zij was de laatste

  tegen de wand van het rijtuig, ik wierp

  geweer- en ransel in den hoek- en begon

  rechtstaande te eten, eenige mijner

  beste makkers volgden mijn voorbeeld,

  andere lachten, in het algemeen men

  was onverschillig, angst- en vrees lag

  in den boesem.

  Wij reizen met open deuren, de hitte

  is verschrikkelijk, zwaar- en dik gekleed

   Rechterpagina 

  met ransel, geweer, - en honderdvijftig

  schietpatronen- en bajonnet.

  Ziedaar Contich! welke stroom van volk.

  ieder van die menschen wil ons moed toespreken,

  onder het gewuif van handen - en

  zakdoeken rolden wij traagzaam de gebouwen

  der statie  station  door.

  Goed had de maaltijd mij gesmaakt, want

  enkel in zulke omstandigheden beseft men

  best wat het aangename leven is aan

  s vrouwszijde omringd van de kleine

  lieve wezens.

  Lier! Ons prachtig- en machtig regiment

  scheen reeds één troost te zijn voor

  de Liersche bevolking men ontving ons met

  open armen, het woord welkom lag op ieders

  lippen.

  Die brave lieden waren niet weinig teleurgesteld,

  toen verscheidene stoomtrams kwamen

  vóór de statie  station aangerold - en gansch ons regiment

  opslorpten ((Waarhenen toch?)) welhaast
  

  zijn wij buiten de fortenlijn! Alhoewel
  

  wij  forteressen  zijn.
  

  Kokkend  bolde  het tramrijtuig met ons
  

  over den hobbelingen weg.
  

  
  

  
  

  
  

  • Revert to this revision
• December 17, 2017 22:34:00 Arjan Stoffels

   Linkerpagina 

  weerloos - onnoozel kind, mijn
  

  broeder, mijne zuster, mijn schoonbroeders -
  

  ja die gedachte folterden mij
  

  hevig ((voormij ik kende enkel plicht)) met
  

  vaste schreden beklom ik de trein onder
  

  leuze ((Van God bewaart is goed bewaart, dat
  

  Zijn wil geschiedde)).
  

  Onze lange trein was geen reizigerstrein,
  

  neen een koopwaartrein! van
  

  welke de rijtuigen met zitbanken waren
  

  voorzien, ieder rijtuig hield veertig man
  

  in, de vraag waarhenen was nog altoos
  

  het grootste geheim.
  

  Pas waren wij goed op den  bol , of ik kroop
  

  recht op mijne band  bank , zij was de laatste
  

  tegen de wand van het rijtuig, ik wierp
  

  geweer- en ransel in den hoek- en begon
  

  rechtstaande te eten, eenige mijner
  

  beste makkers volgden mijn voorbeeld,
  

  andere lachten, in het algemeen men
  

  was onverschillig, angst- en vrees lag
  

  in den boesem.
  

  Wij reizen met open deuren, de hitte
  

  is verschrikkelijk, zwaar- en dik gekleed
  

   Rechterpagina 

  met ransel, geweer, - en honderdvijftig
  

  schietpatronen- en bajonnet.
  

  Ziedaar Contich! welke stroom van volk.
  

  ieder van die menschen wil ons moed toespreken,
  

  onder het gewuif van handen - en

  zakdoeken rolden wij traagzaam de gebouwen
  

  der statie  station  door.
  

  Goed had de maaltijd mij gesmaakt, want
  

  enkel in zulke omstandigheden beseft men
  

  best wat het aangename leven is aan
  

  s vrouwszijde omringd van de kleine
  

  lieve wezens.
  

  Lier! Ons prachtig- en machtig regiment
  

  scheen reeds één troost te zijn voor
  

  de Liersche bevolking men ontving ons met
  

  open armen, het woord welkom lag op ieders
  

  lippen.
  

  Die brave lieden waren niet weinig teleurgesteld,

  toen verscheidene stoomtrams kwamen
  

  v
  

  
  

  
  

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• December 17, 2017 21:58:35 Arjan Stoffels

   Linkerpagina 

  weerloos - onnoozel kind, mijn
  

  broeder, mijne zuster, mijn schoonbroeders -
  

  ja die gedachte folterden mij
  

  hevig ((voormij ik kende enkel plicht)) met
  

  vaste schreden beklom ik de trein onder
  

  leuze ((Van God bewaart is goed bewaart, dat
  

  Zijn wil geschiedde)).
  

  Onze lange trein was geen reizigerstrein,
  

  neen een koopwaartrein! van
  

  welke de rijtuigen met zitbanken waren
  

  voorzien, ieder rijtuig hield veertig man
  

  in, de vraag waarhenen was nog altoos
  

  het grootste geheim.
  

  Pas waren wij goed op den  bol , of ik kroop
  

  recht op mijne band  bank , zij was de laatste
  

  tegen de wand van het rijtuig, ik wierp
  

  geweer- en ransel in den hoek- en begon
  

  rechtstaande te eten, eenige mijner
  

  beste makkers volgden mijn voorbeeld,
  

  andere lachten, in het algemeen men
  

  was onverschillig, angst- en vrees lag
  

  in den boesem.
  

  Wij reizen met open deuren, de hitte
  

  is verschrikkelijk, zwaar- en dik gekleed
  

   Rechterpagina 

  met ransel, geweer, - en honderdvijftig
  

  schietpatronen- en bajonnet.
  

  Ziedaar Contich! welke stroom van volk.
  

  ieder van die menschen wil ons moed toespreken,
  

  onder het gewuif van handen - en

  zakdoeken rolden wij traagzaam de gebouwen
  

  der statie  station  door.
  

  Goed had de maaltijd mij gesmaakt, want
  

  enkel in zulke omstandigheden beseft men
  

  best wat het aangename leven is aan
  

  s vrouwszijde omringd van de kleine
  

  lieve wezens.
  

  Lier! Ons prachtig- en machtig regiment
  

  scheen reeds een troost te zijn voor
  

  de Liersche bevolking
  

  
  

  
  

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• December 17, 2017 21:54:22 Arjan Stoffels

   Linkerpagina 

  weerloos - onnoozel kind, mijn
  

  broeder, mijne zuster, mijn schoonbroeders -
  

  ja die gedachte folterden mij
  

  hevig ((voormij ik kende enkel plicht)) met
  

  vaste schreden beklom ik de trein onder
  

  leuze ((Van God bewaart is goed bewaart, dat
  

  Zijn wil geschiedde)).
  

  Onze lange trein was geen reizigerstrein,
  

  neen een koopwaartrein! van
  

  welke de rijtuigen met zitbanken waren
  

  voorzien, ieder rijtuig hield veertig man
  

  in, de vraag waarhenen was nog altoos
  

  het grootste geheim.
  

  Pas waren wij goed op den  bol , of ik kroop
  

  recht op mijne band  bank , zij was de laatste
  

  tegen de wand van het rijtuig, ik wierp
  

  geweer- en ransel in den hoek- en begon
  

  rechtstaande te eten, eenige mijner
  

  beste makkers volgden mijn voorbeeld,
  

  andere lachten, in het algemeen men
  

  was onverschillig, angst- en vrees lag
  

  in den boesem.
  

  Wij reizen met open deuren, de hitte
  

  is verschrikkelijk, zwaar- en dik gekleed
  

   Rechterpagina 

  
  

  
  

  
  

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description