Dagboek Joannes Fierens., item 25

• February 22, 2017 14:56:40 Wolfgang Dekeyser

  Nu waren we voor goed

  op den dool, niet wetende waar

  naartoe of wat men met ons ging

  doen.

  wel hadden wij reeds gesproken,

  indien we konden, naar Engeland

  te vertrekken. Jules zou wel

  willen in Antwerpen blijven,

  nog altijd denkende op de zekere

  veiligheid der stad. Doch

  er viel niet te doen wat men

  wilde.

  Tot pletteren toe opeengepakt

  en benauwd om te stikken

  moesten wij het algemeen order

  afwachten. Wij waren wel tot

  alles bereid, doch altijd die

  gedachte wat zal er met vader

  geworden.

  Toen met eens werd er geroepen

  trein voor Capellen

  
  

  en Holland !

  Wat gedaan ? toe maar gauw een

  besluit. Wij zullen maar mee gaan,

  waar deze trein ons brengen wil.

  Zoo konden wij dan ook best vader

  zelf nog mede nemen. met veel

  gesukkel naar den trein, er op, en

  in afwachting waar we zullen worden

  afgezet gaan we wat eten, wij

  hebben nog wat brood en peperkoek,

  doch geen mes, dus zoo maar in wat

  stukken gebroken en aan ‚t smullen.

  Eindelijk stopt de trein in Calmthout,

  men zegt dat wij hier moeten

  afstappen, hetgeen reeds door

  een groot deel is gedaan, doch daar

  komt een legerbevel, alleman terug

  erop, wij rijden door tot Esschen.

  En wat men nu eigenlijk moet

  doen, wie weet het ? Ik geloof zoomin

  de bediende van den trein

• February 22, 2017 14:55:31 Wolfgang Dekeyser

  Nu waren we voor goed

  op den dool, niet wetende waar

  naartoe of wat men met ons ging

  doen.

  wel hadden wij reeds gesproken,

  indien we konden, naar Engeland

  te vertrekken. Jules zou wel

  willen in Antwerpen blijven,

  nog altijd denkende op de zekere

  veiligheid der stad. Doch

  er viel niet te doen wat men

  wilde.

  Tot pletteren toe opeengepakt

  en benauwd om te stikken

  moesten wij het algemeen order

  afwachten. Wij waren wel tot

  alle sbereid, doch altijd die

  gedachte wat zal er met vader

  geworden.

  Toen met eens werd er geroepen

  trein voor Capellen

   

  en Holland !

  Wat gedaan ? toe maar gauw een

  besluit. Wij zullen maar mee gaan,

  waar deze trein ons brengen wil.

  Zoo konden wij dan ook best vader

  zelf nog mede nemen. met veel

  gesukkel naar den trein, er op, en

  in afwachting waar we zullen worden

  afgezet gaan we wat eten, wij

  hebben nog wat brood en peperkoek,

  doch geen mes, dus zoo maar in wat

  stukken gebroken en aan ‚t smullen.

  Eindelijk stopt de trein in Kalmthout,

  men zegt dat wij hier moeten

  afstappen, hetgeen reeds door

  een groot deel is gedaan, doch daar

  komt een legerbevel, alleman terug

  erop, wij rijden door tot Esschen.

  En wat men nu eigenlijk moet

  doen, wie weet het ? Ik geloof zoomin

  de bediende van den trein

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description