Dagboek Joannes Fierens., item 24
Transcription
Transcription history
-
de Eerw. Heer Janssens aan.
maar helaas, hij had nog niets
gevonden, nog eens gaan hooren op
‚t Gemeentehuis en bij elken officier
dien hij maar zag, doch vruchteloos
niemand kon ons helpen.
Ik dankte den heer Janssens voor
zijne opoffering en goedheid, en
spoede mij toen terug naar Hove.
Dus wij moesten ons zelven maar
redden, wat gedaan, de pakken
nog eens goed bijelkaar getrokken
en maar naar de statie toe.
waarheen, wij wisten het niet.
Ik zette vader op den kruiwagen
en voerde hem weg, wat ongelukkige
vluchtende stoet, welke
ieders medelijden afdwong, en
waarlijk eene ganssche samenleving
was bij ons vertegenwoordigd
met alles wat op zulken oogenblik
nog moeilijker en ongelukkiger maakt,
van den kleinen zuigeling tot den
stokouden vader, daarbij nog binnen
enkele dagen die verwachting
welke anders blijde genoemd wordt.
Zullen wij nu nog wel met den
trein weg geraken. ja wel, er is nog
eenen vewacht, nu dan maar wat
geduld. Eindelijk is hij daar, wij
sukkelen maar tot ieder er is
opgekomen en nu naar Antwerpen.
ten minste tot de statie want
niemand mocht de stad binnen.
Daar aangekomen, was het of alle
vluchtende hier kwamen bijeengestroomd.
De soldaten van rood
kruis hielpen vader van den trein
en leiden hem naar eene bank
wat afgezondert van het gedrang
dier opgejaagde menschen. Wij
moesten de wachtzaal binnen.
-
de Eerw. Heer Janssens aan.
maar helaas, hij ahd nog niets
gevonden, nog eens gaan hooren op
‚t Gemeentehuis en bij elken officier
dien hij maar zag, doch vruchteloos
niemand kon ons helpen.
Ik dankte den heer Janssens voor
wijne opoffering en goedheid, en
spoede mij toen terug naar Hove.
Dus wij moesten ons zelven maar
redden, wat gedaan, de pakken
nog eens goed bijelkaar getrokken
en maar naar de statie toe.
waarheen, wij wisten het niet.
Ik zette vader op den kruiwagen
en voerde hem weg, wat ongelukkige
vluchtende stoet, welke
ieders medelijden afdwong, en
waarlijk eene ganssche samenleving
was bij ons vertegenwoordigd
met alles wat op zulken oogenblik
nog moeilijker en ongelukkiger maakt,
van den kleinen zuigeling tot den
stokouden vader, daarbij nog binnen
enkele dagen die verwachting
welke anders blijde genoemd wordt.
Zullen wij nu nog wel met den
trein weg geraken. ja wel, er is nog
eenen vewacht, nu dan maar wat
geduld. Eindelijk is hij daar, wij
sukkelen maar tot ieder er is
opgekomen en nu naar Antwerpen.
tn minste tot de statie want
niemand mocht de stad binnen.
Daar aangekomen, was het of alle
vluchtende hier kwamen bijeengestroomd.
De soldaten van rood
kruis hielpen vader van den trein
en leiden hem naar eene bank
wat afgezondert van het gedran
dier opgejaagde menschen. Wij
moesten de wachtzaal binnen.
Description
Save description- 51.153575727512845||4.471674631445353||
Hove
- 51.21721979208395||4.421206186621134||
Station Antwerpen
- 51.5932716||4.5375943||||1
Oudenbosch
Location(s)
Story location Oudenbosch
Document location Hove
-
Additional document location Station Antwerpen
- ID
- 13890 / 148330
- Contributor
- Peter Van Dessel
Login to edit the languages
Login to edit the fronts
Login to add keywords
- Remembrance
Login to leave a note