Ο Πόλεμος και οι Περιπέτειες του Πλοίαρχου Μιχαήλ Σάββα Κελέσιη (Καπετάν Μίχαλος) , item 5
Transcription
Transcription history
-
- 5 -
την θάλασσαν γυναίκες και άκακα παιδιά. Τούτο δι΄εμέ τοιαύτη
προσβολή ήτο κάτι φοβερώτερον του θανάτου.
Επί τέλους εφθάσαμεν στη φυλακήν, όπου παρεδόθην εις άλ-
λον αστυνόμον. Εκεί ως ό μέγιστος των εγκληματιών εδέθην τας
χείρας και τους πόδας με αλυσίδας, τας οποίας μόνον την νύκτα
μου αφαιρούσαν δια να κοιμώμαι. Η εντάυθα φυλάκισης μου διήρ-
κεσεν αρκετάς ημέρας και δια αυτό ήρχισα να ελπιζω ότι δεν θα
ετυφεκιζόμην . Εζήτησα προφορικώς και δι’ επιστολής να έλθη ο
Άγγλος πρόξενος αφού ημίν Άγγλος υπήκοος – να ομιλήσω εις
Αυτόν δια την αλήθιαν καταστασιν μου, αλλ΄εις μάτην· ούτε απά-
ντησιν έλαβον . Αι ημαέραι διήρχοντο και 48 ημέραι παρήλθον κατά τας
οποίας ησθένησα βαρέως και με μετέφερον εις το νοσοκομείον.
Όταν έγινα καλά βαρέως και με μετέφερον εις την φυλακήν και έμεινα
πάλιν 2—3 ημέρας. Ηδη το ποτήριον επληρώθη τελείως εκ των
συμφορών και αι πολλαι σκέψεις επέφεραν την διασάλευσιν του νοός
μου. Αλλοίμονον ημήν τρελλός. Μ΄όλα ταύτα εζήτησαν να με φέ-
ρουν ενώπιον του στρατοδικείου να με δικάσουν. Ο αστυνόμος των
φυλακών είπεν ότι είμαι ασθενής και ότι δεν είμαι σε θέσιν να
παρουσιαστώ εις το στρατοδικείον. Εάν θέλετε να τον εξετάσετε θα
είναι αναίσθητος. Συνεννοήθηκαν τηλεφώνου αραβιστί και ανε-
βλήθη η παρουσίας μου εις το στρατοδικείον. Ο ιατρός με εξήτασε
πάλιν και με μετέφερον εις το νοσοκομείον, ένθα έμεινα 10 ημέρας
και με εξήταζε τακτικά ο ιατρός χωρίς όμως να μου δίδη φάρμακα.
Η κατάστασις μου ,εμειν η ίδια και όμως εις την άθλιαν κατά-
Στασιν που ευρισκόμην μετεφέρθην παλιν εις την φυλακήν. ( 13. 4.
1916 ε. ν. ημέραν Πέμπτην ). Την 14. 4. 916 ε. ν. ήλθεν εις την φυ-
λακήν όπου ευρισκόμην εις Άγγλος αξιωματικός, όστις έφερε την
κατ’ εμού απόφασιν, και με εζήτησεν. Ο αστυνόμος της φυλακής,
λοστις ήτο Άραψ Αιγύπτιος με παρουσίασεν εις αυτόν με ετέρους 5
φυλακισμένους Άραβας και 1 Άγγλον, ίνα εν τη παρουσία αυτών
ως μαρτύρων παγγέλθη η κατ΄εμού απόφασις. Τότε ο Άγγλος
αξιωματικός μετά επιβλητικής φωνής ανέγνωσε την απόφασιν αγγλι-
στί, ενώ εις εκ των φυλακισμένων μετέφραζεν αυτή αραβιστί εις
τον αστυνόμον της φυλακής. Ο Άγγλος αξιωματικός έπειτα παρέ-
δωκε την απόφασιν εις τον αστυνόμον και έφυγεν. Η απόφασις ως
ηδυνήθην να εννοήσω με τα ολίγα αραβικά μου, ήτο τελειωτική κα-
τεδικαζόμην να αποθάνω δια τουφεκισμού. Δεν εφοβήθην όμως κα-
θόλου, διότι η ιδέα του θανάτου είχεν ήδη συνηθίσει τον νουν μου.
Πράγμα παράδοξον όμως, και πάλιν οδηγήθην εις την φυλακήν.
Την άλλην όμως ημέραν 15 . 4 .916 ε.ν. ήλθεν εις το δωμάτον μου
είς στρατιώτης των φυλακών και κατέγραψεν όλα τα ενδύματα που
εφορούσα· τον ηρώτησα διατί τούτο ; και μου απήντησεν ότι «πιθα-
νόν σήμερον η ώρα 8 ή αύριον να τουφεκισθής « ·και αυτός έφυγεν.
-
- 5 -
την θάλασσαν γυναίκες και άκακα παιδιά. Τούτο δι΄εμέ τοιαύτη
προσβολή ήτο κάτι φοβερώτερον του θανάτου.
Επί τέλους εφθάσαμεν στη φυλακήν, όπου παρεδόθην εις άλ-
λον αστυνόμον. Εκεί ως ό μέγιστος των εγκληματιών εδέθην τας
χείρας και τους πόδας με αλυσίδας, τας οποίας μόνον την νύκτα
μου αφαιρούσαν δια να κοιμώμαι. Η εντάυθα φυλάκισης μου διήρ-
κεσεν αρκετάς ημέρας και δια αυτό ήρχισα να ελπιζω ότι δεν θα
ετυφεκιζόμην . Εζήτησα προφορικώς και δι’ επιστολής να έλθη ο
Άγγλος πρόξενος αφού ημίν Άγγλος υπήκοος – να ομιλήσω εις
Αυτόν δια την αλήθιαν καταστασιν μου, αλλ΄εις μάτην· ούτε απά-
ντησιν έλαβον . Αι ημαέραι διήρχοντο και 48 ημέραι παρήλθον κατά τας
οποίας ησθένησα βαρέως και με μετέφερον εις το νοσοκομείον.
Όταν έγινα καλά βαρέως και με μετέφερον εις την φυλακήν και έμεινα
πάλιν 2—3 ημέρας. Ηδη το ποτήριον επληρώθη τελείως εκ των
συμφορών και αι πολλαι σκέψεις επέφεραν την διασάλευσιν του νοός
μου. Αλλοίμονον ημήν τρελλός. Μ΄όλα ταύτα εζήτησαν να με φέ-
ρουν ενώπιον του στρατοδικείου να με δικάσουν. Ο αστυνόμος των
φυλακών είπεν ότι είμαι ασθενής και ότι δεν είμαι σε θέσιν να
παρουσιαστώ εις το στρατοδικείον. Εάν θέλετε να τον εξετάσετε θα
είναι αναίσθητος. Συνεννοήθηκαν τηλεφώνου αραβιστί και ανε-
βλήθη η παρουσίας μου εις το στρατοδικείον. Ο ιατρός με εξήτασε
πάλιν και με μετέφερον εις το νοσοκομείον, ένθα έμεινα 10 ημέρας
και με εξήταζε τακτικά ο ιατρός χωρίς όμως να μου δίδη φάρμακα.
Η κατάστασις μου ,εμειν η ίδια και όμως εις την άθλιαν κατά-
Στασιν που ευρισκόμην μετεφέρθην παλιν εις την φυλακήν. ( 13. 4.
1916 ε. ν. ημέραν Πέμπτην ). Την 14. 4. 916 ε. ν. ήλθεν εις την φυ-
λακήν όπου ευρισκόμην εις Άγγλος αξιωματικός, όστις έφερε την
κατ’ εμού απόφασιν, και με εζήτησεν. Ο αστυνόμος της φυλακής,
λοστις ήτο Άραψ Αιγύπτιος με παρουσίασεν εις αυτόν με ετέρους 5
φυλακισμένους Άραβας και 1 Άγγλον, ίνα εν τη παρουσία αυτών
ως μαρτύρων παγγέλθη η κατ΄εμού απόφασις. Τότε ο Άγγλος
αξιωματικός μετά επιβλητικής φωνής ανέγνωσε την απόφασιν αγγλι-
στί, ενώ εις εκ των φυλακισμένων μετέφραζεν αυτή αραβιστί εις
τον αστυνόμον της φυλακής. Ο Άγγλος αξιωματικός έπειτα παρέ-
δωκε την απόφασιν εις τον αστυνόμον και έφυγεν. Η απόφασις ως
ηδυνήθην να εννοήσω με τα ολίγα αραβικά μου, ήτο τελειωτική κα-
τεδικαζόμην να αποθάνω δια τουφεκισμού. Δεν εφοβήθην όμως κα-
θόλου, διότι η ιδέα του θανάτου είχεν ήδη συνηθίσει τον νουν μου.
Πράγμα παράδοξον όμως, και πάλιν οδηγήθην εις την φυλακήν.
Την άλλην όμως ημέραν 15 . 4 .916 ε.ν. ήλθεν εις το δωμάτον μου
είς στρατιώτης των φυλακών και κατέγραψεν όλα τα ενδύματα που
εφορούσα· τον ηρώτησα διατί τούτο ; και μου απήντησεν ότι «πιθα-
νόν σήμερον η ώρα 8 ή αύριον να τουφεκισθής « ·και αυτός έφυγεν.
-
- 5 -
την θάλασσαν γυναίκες και άκακα παιδιά. Τούτο δι΄εμέ τοιαύτη
προσβολή ήτο κάτι φοβερώτερον του θανάτου.
Επί τέλους εφθάσαμεν στη φυλακήν, όπου παρεδόθην εις άλ-
λον αστυνόμον. Εκεί ως ό μέγιστος των εγκληματιών εδέθην τας
χείρας και τους πόδας με αλυσίδας, τας οποίας μόνον την νύκτα
μου αφαιρούσαν δια να κοιμώμαι. Η εντάυθα φυλάκισης μου διήρ-
κεσεν αρκετάς ημέρας και δια αυτό ήρχισα να ελπιζω ότι δεν θα
ετυφεκιζόμην . Εζήτησα προφορικώς και δι’ επιστολής να έλθη ο
Άγγλος πρόξενος αφού ημίν Άγγλος υπήκοος – να ομιλήσω εις
Αυτόν δια την αλήθιαν καταστασιν μου, αλλ΄εις μάτην· ούτε απά-
ντησιν έλαβον . Αι ημαέραι διήρχοντο και 48 ημέραι παρήλθον κατά τας
οποίας ησθένησα βαρέως και με μετέφερον εις το νοσοκομείον.
Όταν έγινα καλά βαρέως και με μετέφερον εις την φυλακήν και έμεινα
πάλιν 2—3 ημέρας. Ηδη το ποτήριον επληρώθη τελείως εκ των
συμφορών και αι πολλαι σκέψεις επέφεραν την διασάλευσιν του νοός
μου. Αλλοίμονον ημήν τρελλός. Μ΄όλα ταύτα εζήτησαν να με φέ-
ρουν ενώπιον του στρατοδικείου να με δικάσουν. Ο αστυνόμος των
φυλακών είπεν ότι είμαι ασθενής και ότι δεν είμαι σε θέσιν να
παρουσιαστώ εις το στρατοδικείον. Εάν θέλετε να τον εξετάσετε θα
είναι αναίσθητος. Συνεννοήθηκαν τηλεφώνου αραβιστί και ανε-
βλήθη η παρουσίας μου εις το στρατοδικείον. Ο ιατρός με εξήτασε
πάλιν και με μετέφερον εις το νοσοκομείον, ένθα έμεινα 10 ημέρας
και με εξήταζε τακτικά ο ιατρός χωρίς όμως να μου δίδη φάρμακα.
Η κατάστασις μου ,εμειν η ίδια και όμως εις την άθλιαν κατά-
Στασιν που ευρισκόμην μετεφέρθην παλιν εις την φυλακήν. ( 13. 4.
1916 ε. ν. ημέραν Πέμπτην ). Την 14. 4. 916 ε. ν. ήλθεν εις την φυ-
λακήν όπου ευρισκόμην εις Άγγλος αξιωματικός, όστις έφερε την
κατ’ εμού απόφασιν, και με εζήτησεν. Ο αστυνόμος της φυλακής,
λοστις ήτο Άραψ Αιγύπτιος με παρουσίασεν εις αυτόν με ετέρους 5
φυλακισμένους Άραβας και 1 Άγγλον, ίνα εν τη παρουσία αυτών
ως μαρτύρων παγγέλθη η κατ΄εμού απόφασις. Τότε ο Άγγλος
αξιωματικός μετά επιβλητικής φωνής ανέγνωσε την απόφασιν αγγλι-
στί, ενώ εις εκ των φυλακισμένων μετέφραζεν αυτή αραβιστί εις
τον αστυνόμον της φυλακής. Ο Άγγλος αξιωματικός έπειτα παρέ-
δωκε την απόφασιν εις τον αστυνόμον και έφυγεν. Η απόφασις ως
ηδυνήθην να εννοήσω με τα ολίγα αραβικά μου, ήτο τελειωτική κα-
τεδικαζόμην να αποθάνω δια τουφεκισμού. Δεν εφοβήθην όμως κα-
θόλου, διότι η ιδέα του θανάτου είχεν ήδη συνηθίσει τον νουν μου.
Πράγμα παράδοξον όμως, και πάλιν οδηγήθην εις την φυλακήν.
Την άλλην όμως ημέραν 15 . 4 .916 ε.ν. ήλθεν εις το δωμάτον μου
είς στρατιώτης των φυλακών και κατέγραψεν όλα τα ενδύματα που
εφορούσα· τον ηρώτησα διατί τούτο ; και μου απήντησεν ότι «πιθα-
νόν σήμερον η ώρα 8 ή αύριον να τουφεκισθής « ·και αυτός έφυγεν.
-
- 5 -
την θάλασσαν γυναίκες και άκακα παιδιά. Τούτο δι΄εμέ τοιαύτη
προσβολή ήτο κάτι φοβερώτερον του θανάτου.
Επί τέλους εφθάσαμεν στη φυλακήν, όπου παρεδόθην εις άλ-
λον αστυνόμον. Εκεί ως ό μέγιστος των εγκληματιών εδέθην τας
χείρας και τους πόδας με αλυσίδας, τας οποίας μόνον την νύκτα
μου αφαιρούσαν δια να κοιμώμαι. Η εντάυθα φυλάκισης μου διήρ-
κεσεν αρκετάς ημέρας και δια αυτό ήρχισα να ελπιζω ότι δεν θα
ετυφεκιζόμην . Εζήτησα προφορικώς και δι’ επιστολής να έλθη ο
Άγγλος πρόξενος αφού ημίν Άγγλος υπήκοος – να ομιλήσω εις
Αυτόν δια την αλήθιαν καταστασιν μου, αλλ΄εις μάτην· ούτε απά-
ντησιν έλαβον . Αι ημαέραι διήρχοντο και 48 ημέραι παρήλθον κατά τας
οποίας ησθένησα βαρέως και με μετέφερον εις το νοσοκομείον.
Όταν έγινα καλά βαρέως και με μετέφερον εις την φυλακήν και έμεινα
πάλιν 2—3 ημέρας.Ηδη το ποτήριον επληρώθη τελείως εκ των
συμφορών και αι πολλαι σκέψεις επέφεραν την διασάλευσιν του νοός
μου. Αλλοίμονον ημήν τρελλός. Μ΄όλα ταύτα εζήτησαν να με φέ-
ρουν ενώπιον του στρατοδικείου να με δικάσουν. Ο αστυνόμος των
φυλακών είπεν ότι είμαι ασθενής και ότι δεν είμαι σε θέσιν να
παρουσιαστώ εις το στρατοδικείον. Εάν θέλετε να τον εξετάσετε θα
είναι αναίσθητος. Συνεννοήθηκαν τηλεφώνου αραβιστί και ανε-
βλήθη η παρουσίας μου εις το στρατοδικείον. Ο ιατρός με εξήτασε
πάλιν και με μετέφερον εις το νοσοκομείον, ένθα έμεινα 10 ημέρας
και με εξήταζε τακτικά ο ιατρός χωρίς όμως να μου δίδη φάρμακα.
Η κατάστασις μου ,εμειν η ίδια και όμως εις την άθλιαν κατά-
Στασιν που ευρισκόμην μετεφέρθην παλιν εις την φυλακήν. ( 13. 4.
1916 ε. ν. ημέραν Πέμπτην ). Την 14. 4. 916 ε. ν. ήλθεν εις την φυ-
λακήν όπου ευρισκόμην εις Άγγλος αξιωματικός, όστις έφερε την
κατ’ εμού απόφασιν, και με εζήτησεν. Ο αστυνόμος της φυλακής,
λοστις ήτο Άραψ Αιγύπτιος με παρουσίασεν εις αυτόν με ετέρους 5
φυλακισμένους Άραβας και 1 Άγγλον, ίνα εν τη παρουσία αυτών
ως μαρτύρων παγγέλθη η κατ΄εμού απόφασις. Τότε ο Άγγλος
αξιωματικός μετά επιβλητικής φωνής ανέγνωσε την απόφασιν αγγλι-
στί, ενώ εις εκ των φυλακισμένων μετέφραζεν αυτή αραβιστί εις
τον αστυνόμον της φυλακής. Ο Άγγλος αξιωματικός έπειτα παρέ-
δωκε την απόφασιν εις τον αστυνόμον και έφυγεν. Η απόφασις ως
ηδυνήθην να εννοήσω με τα ολίγα αραβικά μου, ήτο τελειωτική κα-
τεδικαζόμην να αποθάνω δια τουφεκισμού. Δεν εφοβήθην όμως κα-
θόλου, διότι η ιδέα του θανάτου είχεν ήδη συνηθίσει τον νουν μου.
Πράγμα παράδοξον όμως, και πάλιν οδηγήθην εις την φυλακήν.
Την άλλην όμως ημέραν 15 . 4 .916 ε.ν. ήλθεν εις το δωμάτον μου
είς στρατιώτης των φυλακών και κατέγραψεν όλα τα ενδύματα που
εφορούσα· τον ηρώτησα διατί τούτο ; και μου απήντησεν ότι «πιθα-
νόν σήμερον η ώρα 8 ή αύριον να τουφεκισθής « ·και αυτός έφυγεν.
-
- 5 -
την θάλασσαν γυναίκες και άκακα παιδιά. Τούτο δι΄εμέ τοιαύτη
προσβολή ήτο κάτι φοβερώτερον του θανάτου.
Επί τέλους εφθάσαμεν στη φυλακήν, όπου παρεδόθην εις άλ-
λον αστυνόμον. Εκεί ως ό μέγιστος των εγκληματιών εδέθην τας
χείρας και τους πόδας με αλυσίδας, τας οποίας μόνον την νύκτα
μου αφαιρούσαν δια να κοιμώμαι. Η εντάυθα φυλάκισης μου διήρ-
κεσεν αρκετάς ημέρας και δια αυτό ήρχισα να ελπιζω ότι δεν θα
ετυφεκιζόμην . Εζήτησα προφορικώς και δι’ επιστολής να έλθη ο
Άγγλος πρόξενος αφού ημίν Άγγλος υπήκοος – να ομιλήσω εις
Αυτόν δια την αλήθιαν καταστασιν μου, αλλ΄εις μάτην· ούτε απά-
ντησιν έλαβον . Αι ημαέραι διήρχοντο και 48 ημέραι παρήλθον κατά τας
οποίας ησθένησα βαρέως και με μετέφερον εις το νοσοκομείον.
Όταν έγινα καλά βαρέως και με μετέφερον εις την φυλακήν και έμεινα
πάλιν 2—3 ημέρας.
-
- 5 -
την θάλασσαν γυναίκες και άκακα παιδιά. Τούτο δι΄εμέ τοιαύτη
προσβολή ήτο κάτι φοβερώτερον του θανάτου.
Επί τέλους εφθάσαμεν στη φυλακήν, όπου παρεδόθην εις άλ-
λον αστυνόμον. Εκεί ως ό μέγιστος των εγκληματιών εδέθην τας
χείρας και τους πόδας με αλυσίδας, τας οποίας μόνον την νύκτα
μου αφαιρούσαν δια να κοιμώμαι. Η εντάυθα φυλάκισης μου διήρ-
κεσεν αρκετάς ημέρας και δια αυτό ήρχισα να ελπιζω ότι δεν θα
ετυφεκιζόμην . Εζήτησα προφορικώς και δι’ επιστολής να έλθη ο
Άγγλος πρόξενος αφού ημίν Άγγλος υπήκοος – να ομιλήσω εις
Αυτόν δια την αλήθιαν κατλαστασιν μου, αλλ΄εις μάτην· ούτε απά-
ντησιν έλαβον . Αι ημαέραι διήρχοντο και 48 ημέραι παρήλθον κατά τας
οποίας ησθένησα βαρέως και με μετέφερον εις το νοσοκομείον.
Όταν έγινα καλά βαρέως και με μετέφερον εις την φυλακήν και έμεινα
πάλιν 2—3 ημέρας.
Description
Save description- 35.299194||33.23632459999999||||1
Κερύνεια / Κύπρος (Keryneia / Cyprus
Location(s)
Story location Κερύνεια / Κύπρος (Keryneia / Cyprus
- ID
- 4642 / 53004
- Contributor
- Αντρέας Κελέσης
Login to edit the languages
Login to edit the fronts
Login to add keywords
- Prisoners of War
- Remembrance
- Transport
Login to leave a note