LOURANTAKIS' DIARY OF SKRA' BATTLE

Ο Στέλιος Τριπαλιτάκης, συλλέγοντας υλικό ο ίδιος από τη Μάχη του Σκρά, βρήκε μέρος ενός πολεμικού ημερολογίου, δισέλιδο, που περιγράφει σκηνές από τη Μάχη του Σκρα. Υπογάφει ο Α. Λουραντάκης. Ακολουθεί το κείμενο, μεταγραφή Στ.Τριπαλιτάκη : …εκεί ήτο πλησίον τα χαρακώματα. Την 30η Ιουνίου με απόσπασαν με τρεις άλλους παρατηρηταί Τάγματος εις το ύψωμα Μπιτόν 3. Το καθήκον μας ήτο να μάθομε τον εχθρικόν τομέα και τας εχθρικάς πυροβολαρχίας διότι εδίναμε κάθε μέρα αναφορά γραπτή εις το Τάγμα πόσες οβίδες έριψον ο εχθρός και την ώρα και πόσες τα δικά μας πυροβόλα και εις ποιο μέρος και δια τα αεροπλάνα τα εχθρικά και τα ημέτερα πότε υψώθησαν και πόσες οβίδες τον έριψαν και τι έγιναν. Αυτά τα βάσανα είχαμε… Αριστερά 2 χιλιόμετρα ήτο το χωρίον Λούμνιτσα ελληνικόν και δεξιά είναι εις απόστασην 9 χιλιόμετρα το Γευγελή και το είχον Βουλγάροι. Κάθε μέρα είχαμε βομβαρδισμούς όπως και την νύχτα δικούς μας και εχθρικούς και εμφανίσεις συχνών αεροπλάνων Γερμανικών σφοδράς δε βομβαρδισμούς. Κατά αυτών επίσης και ημέτερα αεροπλάνα μας επισκέπτονταν τακτικότατα και επροχώρουν και εις τα βουλγαρικά εδάφη εως ότου ήθελον. Άρχισαν τα πυροβόλα να των παίζουν να τα αναγκάσουν να φύγουν. Και αυτά είχαμε κάθε μέρα μέχρι την 21η Ιουλίου όπου ήλθον 4 στρατιώτες και εις λοχίας και μας αντικατέστησαν, αλλά δυστυχώς όταν ήλθον δεν επρόσεξαν καλά και έγιναν αντιληπτοί από τους Βουλγάρους και αμέσως μας άρχισαν τα εχθρικά πυροβόλα και μας έριψον 103 οβίδες και παρολίγον να μας σκοτώσουν όλους εάν δεν επρολαβαίναμε να κρυφτούμε. Τα όπλα μας και τους γυλιούς είχαμεν εις το χαράκωμα και έπεσεν μια οβίδα απάνω και τα έκαμε κομμάτια και εμάς παρολίγο να μας κρούψουν οι καπνοί της οβίδας. Αφού έπαυσε ο βομβαρδισμός επαραδόσαμεν και εβγήκαμεν από το αμπρί δια να φύγομε και βλέπομε τα όπλα σπασμένα τα άλλα πεταμένα δεξιά αριστερά, η μανδύα μου και η κουβέρτα μου ήτο κομμάτια όπως και ένα ζεύγος άρβυλα της αναπαύσεως ήτο καμμένα από την φλόγα της οβίδας, και τα παίρνωμε και φεύγομε αλλά ο θεός μόνον ξέρει τον τρόμον μας εκείνη την ημέραν, και όταν επήγαμε εις τον λόχον μας ήλεγαν όλοι εμείς σας λέγαμε σκοτωμένους. Όταν επήγαμεν εις τα χαρακώματα μας άφησαν να κοιμηθούμε την νύχτα και την επομένην πάλιν παρατηρηταί λόχου και είμεθα πλησίον εις τους Βουλγάρους 400 μέτρα και τακτικά είχαμεν ανταλλάγματα σφαιρών. 25η Ιουλίου περί ώραν 10ην νυκτός έγινε παρεξήγηση και άναψε όλη η γραμμή του λόχου και έριψον τας 27 χιλιάδες σφαίρες και αφού είδον ότι δεν ήτο τίποτα έπαυσε το πυρ. Αυτές τις ημέρες είχαμεν συχνούς βομβαρδισμούς. Την αυτήν βραδιά ήλθεν ο 6ος λόχος και μας αντικατέστησε και εμείς επήγαμε εφεδρεία. Επάθαμε δε πολλά βάσανα εις το δρόμον επειδή εχάσαμε το δρόμον και επήγαμε εως μισή ώρα μπροστά ης μιαν άλλη ρεματιά και εκεί εκαθήσαμε επειδή εχάσαμε το μέρος που έπρεπε να πάμε μετά όμως εβρέθην ένας στρατιώτης ο οποίος εγνώριζε το μέρος ολίγον και ετότε επήγαμε μετά την ανάπαυση εις εταίραν ρεματιά και εκεί εμείναμεν…. Και την πρωίαν της 26ης Ιουλίου εστέξαμε τα αντίσκηνα και αμέσως μας είπον να κόψομε κλαδιά και να καλύψομε τα αντίσκηνα όπως και επράξαμε δια να μη μας ανακαλύψουν τα εχθρικά αεροπλάνα και μας καταστρέψουν… Εις τας 8 π.μ. έμαθα ότι τα εχθρικά αεροπλάνα έριψον μερικάς οβίδας και εφόνευσαν 2 στρατιώτες εταίρου λόχου και ετραυμάτισαν τους εταίρους. Καθόλην την ημέρας εχθρ…