Dagboek 1914 Floor Evers, item 115

• May 21, 2017 06:13:29 DR VERSMOREN

  of deze serenade in 't holst van de nacht moest

  beteekenen. Hielden ze hem voor 't lapje?

  Ik geloof dat hij een oogenblik in tweestrijd stond,

  wat hij zou doen, lachen - of kwaad worden.

  Doch daar klonk de stem van de directeur alweer: 

  "Hier, hiep, hoera-a! Allemaal;" en uit

  veertig kelen klonk het daverend over den zolder,

  Hiep, hiep, hoera-a! Lang leve de Bruidegom!

  "Op de schouders met 'm!" Klonk het nu.

  In een oogwenk hadden verscheidene sterke handen 

  hem opgeheven en hoog boven allen uit werd hij 

  over den zolder gedragen.

  Onze bruidegom bood geen tegenstand meer, lachend

  liet hij zich deze hulde welgevallen.

  "Aantreden voor de polonaise," liet de

  directeur zich weer hooren. Muzikanten

  voorop. De drie muzikanten kwamen naar

  voren, nummer èèn met een mondorgel, nummer

  twee met een eetketel en de derde met een

  waschblikje. Onder 't spelen van deze

  schitterende ketelmuziek, trokken we den 

  zolder over, zoo luid mogelijk met onze

  voeten op de vloer stampende, zoodat den

  
  

  • Revert to this revision
• May 20, 2017 12:46:29 Carola Janssen

  deze serenade in 't holst van de nacht moest

  beteekenen. Hielden ze hem voor 't lapje?

  Ik geloof dat hij een oogenblik in tweestrijd stond,

  wat hij zou doen, lachen - of kwaad worden.

  Doch daar klonk de stem van de directeur alweer: 

  "Hier, hiep, hoera-a! Allemaal;" en uit

  veertig kelen klonk het daverend over den zolder,

  Hiep, hiep, hoera-a! Lang leve de Bruidegom!

  "Op de schouders met 'm!" Klonk het nu.

  In een oogwenk hadden verscheidene sterke handen 

  hem opgeheven en hoog boven allen uit werd hij 

  over den zolder gedragen.

  Onze bruidegom bood geen tegenstand meer, lachend

  liet hij zich deze hulde welgevallen.

  "Aantreden voor de polonaise," liet de

  directeur zich weer hooren. Muzikanten

  voorop. De drie muzikanten kwamen naar

  voren, nummer èèn met een mondorgel, nummer

  twee met een eetketel en de derde met een

  waschblikje. Onder 't spelen van deze

  schitterende ketelmuziek, trokken we den 

  zolder over, zoo luid mogelijk met onze

  voeten op de vloer stampende, zoodat den

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description