Τα Γράμματα της Παντίας Χ. Μιχαηλίδου μητέρα του Μακεδονομάχου Φαίδων Μιχαηλίδη (Military Mounted Police - MMP British Army P/6580) από τη Δρούσεια προς τον Αρχιγραμματέα Κυπριακής Κυβερνήσεως.

Σύμφωνα με τα γράμματα της Παντίας Χ. Μιχαηλίδου τα οποία βρίσκονται και διασώζονται μέχρι σήμερα στο Κρατικό Αρχείο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο γιος της Φαίδων Μιχαηλίδης κατετάγη στη Στρατιωτική Αστυνομία και υπηρέτησε κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου από 5 ετών. Τον Αύγουστο του 1914 ο Φαίδων κατετάγη και υπηρέτησε με τους Άγγλους εθελοντές στο Γαλλικό στρατό ύστερα από διαταγή του υπουργείου των στρατιωτικών της Αγγλίας, ενώ αργότερα κατά τις διαταγές του ίδιου υπουργείου κατετάγη στο Αγγλικό ιππικό (Royal Hussars) και αργότερα εστάλη στο σύνταγμα πεζικού 10 Hampshire Regt από όπου μετέβη στα Δαρδανέλια. Αργότερα υπηρέτησε στο Βαλκανικό Μέτωπο μέχρι την 7 Νοεμβρίου 1919. Η απερίγραπτη αγωνία της μητέρας του Παντίας την ώθησε στην κατ’ εξακολούθηση συγγραφή γραμμάτων προς τον Αρχιγραμματέα Κυπριακής Κυβερνήσεως με τα οποία ζητούσε όπως της καταβληθεί στην ίδια το προβλεπόμενο επίδομα το οποίο δινόταν στους πολεμιστές προκειμένου να ανακουφιστεί οικονομικά. Σύμφωνα με τα γράμματα της, ο Φαίδων Μιχαηλίδης υπηρετούσε από 5 ετών στα μέτωπα του πολέμου και λόγω της απουσίας του ως μόνος προστάτης, η οικογένεια του κατήλθε σε δυσκολότατη οικονομική θέση γεγονός που καθιστούσε την καταβολή του επιδόματος προς την οικογένεια ακόμη πιο αναγκαία. Στις 21/11/1919 η Παντία έλαβε επιστολή από τον Αρχιγραμματέα με την οποία ζητείτο το Σώμα στο οποίο υπηρέτησε ο γιος της Φαίδων. Η Παντία μη γνωρίζοντας επακριβώς τις ζητηθείσες πληροφορίες απέστειλε στον Αρχιγραμματέα 2 αυθεντικές επιστολές του γιου της τις οποίες είχε λάβει ο σύζυγος της ΧατζήΜιχαήλ Μιχαηλίδης από τον Φαίδων μέσω του Υπουργείου Πολέμου. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η Παντία παρακαλεί τον Αρχιγραμματέα μέσω του γράμματος της όπως αποστείλει πίσω τα αυθεντικά γράμματα ούτως ώστε να τα κρατήσει ενθύμιο του παιδιού της. Η αλληλογραφία αυτή είναι αρκετή για να χρωματίσει με τα ζοφερά χρώματα του πολέμου τις κακουχίες, τα βάσανα και την αγωνία που περνούσαν αυτή την περίοδο στο εξωτερικό αλλά και εσωτερικό μέτωπο.