ALEXANDROS KALAITZAKIS' SUBSCRIPTION, item 8
Transcription
Transcription history
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
Τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται υπό
Κυβερνήσεως η οποία ούτε γνωρίζει ούτε σκοτίζεται δια το πνεύ-
μα και τας παραδόσεις του Ελληνικού λαού ο οποίος έχει τόσον
μέγα παρελθόν και είνε κατ' εξοχήν φιλελεύθερος. Η διακύβευ-
σις αύτη των συμφερόντων ηδύνατο ν'αποκρυβή εις το έθνος με-
χρι τούδε αλλ' όταν Βουλγάρικα στρατεύματα ευρίσκονται εντός
ελληνικών φρουρίων, το μυστικόν δεν δύναται πλέον να τηρηθή.
Ο ελληνικός λαός απεφάνθη δια της ψήφου του υπέρ εθνικής πολιτι-
κης. Η επί τα πρόσω πορεία του κ. Βενιζέλου είνε θριαμβευτική και
σχεδόν ακαταγώνιστος, διότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι αυτός
εμπνέεται υπό του ελληνικού πνεύματος και εξυπηρετεί πράγμα-
τι τα συμφέρονται της Ελλάδος. Οι Έλληνες αναμφιβόλως αντι-
λαμβάνοντααι ότι και σήμερον ακόμη είνε δυνατόν να μη χάσουν
την ευκαιρίαν. Διότι ο,τιδήποτε και αν πιστεύη ο Βασιλεύς, η
Γερμανία δεν θα νικήση και ο Ελληνικός στρατός θα ηδύνατο
ακόμη σήμερον να πετάξη από το Ελληνικόν έδαφος τους Βουλ-
γάρους διότι θα είχε την συνδρομήν των εν Μακεδονία ιισχυρών
Αγγλο-Γαλλικών δυνάμεων και του ανασυσταθέντος Σερβικού
στρατού. Οι Έλληνες θα επωφεληθούν της ευκαιρίας αυτής ή θα
την χάσουν; Εάν την παραμελήσουν, δεν θα την επανεύρουν ποτέ
πλέον. Διότι οι Σύμμαχοι θα νικήσουν, οπότε οι Έλληνες, εάν δεν
κάμουν τίποτε, δεν ημπορούν να ληφθούν υπ'όψιν και η Ελλάς θα
μείνη μόνη ν'αντιμετωπίση εις το μέλλον τους Βουλγάρους και
Τούρκους νικηφόρους. Τοιαύτη είνε η εκλογή την οποίαν έχει να
κάμη η Ελλάς. Αλλά ο Βασιλεύς, ο οποίος τώρα πλέον εργάζε-
ται φανερά δια την νίκην της Τουρκίας και της Βουλγαρίας είνε
αποφασισμένος όπως μη επιτρέψη εις τον ελληνικόν λαόν να εγεί-
ρη φωνήν δια τας τύχας του. Προέβη και μέχρι του να θέση τα
σύνορα της Ελλάδος εις τας χείρας των εχθρών της. Έθεσε την
Αυλήν υπεράνω της Βουλής και διέταξε τον στρατόν ν' αποσυρθή
από τα σύνορα τα οποία είνε πρόθυμος και ικανός να τα διαφυλάξη.
Τοιαύτη είνε η θέσις εις την οποίαν κατεδικάσθη η Ελλάς υπό
πολιτικής σχεδιασθείσης ουχί δια την προαγωγήν των συμφε-
ρόντων της Ελλάδος, αλλά δια την εξασφάλισην της νίκης της
Γερμανίας.
Υπολείπεται να ίδωμεν εάν ο Βασιλεύς δεν υπερέβη τα
όρια της δυνάμεώς του. Η παράδοσις φρουρίων και συνόρων
αποκτηθέντων δια μεγάλων θυσιών δεν δύναται να είνε αρεστή
εις στρατόν ο οποίος κατέκτησεν αυτά και είνε βεβαίως απεχθής
εις τον επίλοιπον Ελληνικόν λαόν.>>
Έκρηξις οβίδος εν καιρώ νυκτός. περιγραφή φωτογραφίας στο κάτω μέρος της δεξιάς στήλης
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
Τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται υπό
Κυβερνήσεως η οποία ούτε γνωρίζει ούτε σκοτίζεται δια το πνεύ-
μα και τας παραδόσεις του Ελληνικού λαού ο οποίος έχει τόσον
μέγα παρελθόν και είνε κατ' εξοχήν φιλελεύθερος. Η διακύβευ-
σις αύτη των συμφερόντων ηδύνατο ν'αποκρυβή εις το έθνος με-
χρι τούδε αλλ' όταν Βουλγάρικα στρατεύματα ευρίσκονται εντός
ελληνικών φρουρίων, το μυστικόν δεν δύναται πλέον να τηρηθή.
Ο ελληνικός λαός απεφάνθη δια της ψήφου του υπέρ εθνικής πολιτι-
κης. Η επί τα πρόσω πορεία του κ. Βενιζέλου είνε θριαμβευτική και
σχεδόν ακαταγώνιστος, διότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι αυτός
εμπνέεται υπό του ελληνικού πνεύματος και εξυπηρετεί πράγμα-
τι τα συμφέρονται της Ελλάδος. Οι Έλληνες αναμφιβόλως αντι-
λαμβάνοντααι ότι και σήμερον ακόμη είνε δυνατόν να μη χάσουν
την ευκαιρίαν. Διότι ο,τιδήποτε και αν πιστεύη ο Βασιλεύς, η
Γερμανία δεν θα νικήση και ο Ελληνικός στρατός θα ηδύνατο
ακόμη σήμερον να πετάξη από το Ελληνικόν έδαφος τους Βουλ-
γάρους διότι θα είχε την συνδρομήν των εν Μακεδονία ιισχυρών
Αγγλο-Γαλλικών δυνάμεων και του ανασυσταθέντος Σερβικού
στρατού. Οι Έλληνες θα επωφεληθούν της ευκαιρίας αυτής ή θα
την χάσουν; Εάν την παραμελήσουν, δεν θα την επανεύρουν ποτέ
πλέον. Διότι οι Σύμμαχοι θα νικήσουν, οπότε οι Έλληνες, εάν δεν
κάμουν τίποτε, δεν ημπορούν να ληφθούν υπ'όψιν και η Ελλάς θα
μείνη μόνη ν'αντιμετωπίση εις το μέλλον τους Βουλγάρους και
Τούρκους νικηφόρους. Τοιαύτη είνε η εκλογή την οποίαν έχει να
κάμη η Ελλάς. Αλλά ο Βασιλεύς, ο οποίος τώρα πλέον εργάζε-
ται φανερά δια την νίκην της Τουρκίας και της Βουλγαρίας είνε
αποφασισμένος όπως μη επιτρέψη εις τον ελληνικόν λαόν να εγεί-
ρη φωνήν δια τας τύχας του. Προέβη και μέχρι του να θέση τα
σύνορα της Ελλάδος εις τας χείρας των εχθρών της. Έθεσε την
Αυλήν υπεράνω της Βουλής και διέταξε τον στρατόν ν' αποσυρθή
από τα σύνορα τα οποία είνε πρόθυμος και ικανός να τα διαφυλάξη.
Τοιαύτη είνε η θέσις εις την οποίαν κατεδικάσθη η Ελλάς υπό
πολιτικής σχεδιασθείσης ουχί δια την προαγωγήν των συμφε-
ρόντων της Ελλάδος, αλλά δια την εξασφάλισην της νίκης της
Γερμανίας.
Υπολείπεται να ίδωμεν εάν ο Βασιλεύς δεν υπερέβη τα
όρια της δυνάμεώς του. Η παράδοσις φρουρίων και συνόρων
αποκτηθέντων δια μεγάλων θυσιών δεν δύναται να είνε αρεστή
εις στρατόν ο οποίος κατέκτησεν αυτά και είνε βεβαίως απεχθής
εις τον επίλοιπον Ελληνικόν λαόν.>>
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
Τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται υπό
Κυβερνήσεως η οποία ούτε γνωρίζει ούτε σκοτίζεται δια το πνεύ-
μα και τας παραδόσεις του Ελληνικού λαού ο οποίος έχει τόσον
μέγα παρελθόν και είνε κατ' εξοχήν φιλελεύθερος. Η διακύβευ-
σις αύτη των συμφερόντων ηδύνατο ν'αποκρυβή εις το έθνος με-
χρι τούδε αλλ' όταν Βουλγάρικα στρατεύματα ευρίσκονται εντός
ελληνικών φρουρίων, το μυστικόν δεν δύναται πλέον να τηρηθή.
Ο ελληνικός λαός απεφάνθη δια της ψήφου του υπέρ εθνικής πολιτι-
κης. Η επί τα πρόσω πορεία του κ. Βενιζέλου είνε θριαμβευτική και
σχεδόν ακαταγώνιστος, διότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι αυτός
εμπνέεται υπό του ελληνικού πνεύματος και εξυπηρετεί πράγμα-
τι τα συμφέρονται της Ελλάδος. Οι Έλληνες αναμφιβόλως αντι-
λαμβάνοντααι ότι και σήμερον ακόμη είνε δυνατόν να μη χάσουν
την ευκαιρίαν. Διότι ο,τιδήποτε και αν πιστεύη ο Βασιλεύς, η
Γερμανία δεν θα νικήση και ο Ελληνικός στρατός θα ηδύνατο
ακόμη σήμερον να πετάξη από το Ελληνικόν έδαφος τους Βουλ-
γάρους διότι θα είχε την συνδρομήν των εν Μακεδονία ιισχυρών
Αγγλο-Γαλλικών δυνάμεων και του ανασυσταθέντος Σερβικού
στρατού. Οι Έλληνες θα επωφεληθούν της ευκαιρίας αυτής ή θα
την χάσουν; Εάν την παραμελήσουν, δεν θα την επανεύρουν ποτέ
πλέον. Διότι οι Σύμμαχοι θα νικήσουν, οπότε οι Έλληνες, εάν δεν
κάμουν τίποτε, δεν ημπορούν να ληφθούν υπ'όψιν και η Ελλάς θα
μείνη μόνη ν'αντιμετωπίση εις το μέλλον τους Βουλγάρους και
Τούρκους νικηφόρους. Τοιαύτη είνε η εκλογή την οποίαν έχει να
κάμη η Ελλάς. Αλλά ο Βασιλεύς, ο οποίος τώρα πλέον εργάζε-
ται φανερά δια την νίκην της Τουρκίας και της Βουλγαρίας είνε
αποφασισμένος όπως μη επιτρέψη εις τον ελληνικόν λαόν να εγεί-
ρη φωνήν δια τας τύχας του. Προέβη και μέχρι του να θέση τα
σύνορα της Ελλάδος εις τας χείρας των εχθρών της. Έθεσε την
Αυλήν υπεράνω της Βουλής και διέταξε τον στρατόν ν' αποσυρθή
από τα σύνορα τα οποία είνε πρόθυμος και ικανός να τα διαφυλάξη.
Τοιαύτη είνε η θέσις εις την οποίαν κατεδικάσθη η Ελλάς υπό
πολιτικής σχεδιασθείσης ουχί δια την προαγωγήν των συμφε-
ρόντων της Ελλάδος, αλλά δια την εξασφάλισην της νίκης της
Γερμανίας.
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
Τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται υπό
Κυβερνήσεως η οποία ούτε γνωρίζει ούτε σκοτίζεται δια το πνεύ-
μα και τας παραδόσεις του Ελληνικού λαού ο οποίος έχει τόσον
μέγα παρελθόν και είνε κατ' εξοχήν φιλελεύθερος. Η διακύβευ-
σις αύτη των συμφερόντων ηδύνατο ν'αποκρυβή εις το έθνος με-
χρι τούδε αλλ' όταν Βουλγάρικα στρατεύματα ευρίσκονται εντός
ελληνικών φρουρίων, το μυστικόν δεν δύναται πλέον να τηρηθή.
Ο ελληνικός λαός απεφάνθη δια της ψήφου του υπέρ εθνικής πολιτι-
κης. Η επί τα πρόσω πορεία του κ. Βενιζέλου είνε θριαμβευτική και
σχεδόν ακαταγώνιστος, διότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι αυτός
εμπνέεται υπό του ελληνικού πνεύματος και εξυπηρετεί πράγμα-
τι τα συμφέρονται της Ελλάδος. Οι Έλληνες αναμφιβόλως αντι-
λαμβάνοντααι ότι και σήμερον ακόμη είνε δυνατόν να μη χάσουν
την ευκαιρίαν. Διότι ο,τιδήποτε και αν πιστεύη ο Βασιλεύς, η
Γερμανία δεν θα νικήση και ο Ελληνικός στρατός θα ηδύνατο
ακόμη σήμερον να πετάξη από το Ελληνικόν έδαφος τους Βουλ-
γάρους διότι θα είχε την συνδρομήν των εν Μακεδονία ιισχυρών
Αγγλο-Γαλλικών δυνάμεων και του ανασυσταθέντος Σερβικού
στρατού. Οι Έλληνες θα επωφεληθούν της ευκαιρίας αυτής ή θα
την χάσουν; Εάν την παραμελήσουν, δεν θα την επανεύρουν ποτέ
πλέον. Διότι οι Σύμμαχοι θα νικήσουν, οπότε οι Έλληνες, εάν δεν
κάμουν τίποτε, δεν ημπορούν να ληφθούν υπ'όψιν και η Ελλάς θα
μείνη μόνη ν'αντιμετωπίση εις το μέλλον τους Βουλγάρους και
Τούρκους νικηφόρους. Τοιαύτη είνε η εκλογή την οποίαν έχει να
κάμη η Ελλάς. Αλλά ο Βασιλεύς, ο οποίος τώρα πλέον εργάζε-
ται φανερά δια την νίκην της Τουρκίας και της Βουλγαρίας είνε
αποφασισμένος όπως μη επιτρέψη εις τον ελληνικόν λαόν να εγεί-
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
Τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται υπό
Κυβερνήσεως η οποία ούτε γνωρίζει ούτε σκοτίζεται δια το πνεύ-
μα και τας παραδόσεις του Ελληνικού λαού ο οποίος έχει τόσον
μέγα παρελθόν και είνε κατ' εξοχήν φιλελεύθερος. Η διακύβευ-
σις αύτη των συμφερόντων ηδύνατο ν'αποκρυβή εις το έθνος με-
χρι τούδε αλλ' όταν Βουλγάρικα στρατεύματα ευρίσκονται εντός
ελληνικών φρουρίων, το μυστικόν δεν δύναται πλέον να τηρηθή.
Ο ελληνικός λαός απεφάνθη δια της ψήφου του υπέρ εθνικής πολιτι-
κης. Η επί τα πρόσω πορεία του κ. Βενιζέλου είνε θριαμβευτική και
σχεδόν ακαταγώνιστος, διότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι αυτός
εμπνέεται υπό του ελληνικού πνεύματος και εξυπηρετεί πράγμα-
τι τα συμφέρονται της Ελλάδος. Οι Έλληνες αναμφιβόλως αντι-
λαμβάνοντααι ότι και σήμερον ακόμη είνε δυνατόν να μη χάσουν
την ευκαιρίαν. Διότι ο,τιδήποτε και αν πιστεύη ο Βασιλεύς, η
Γερμανία δεν θα νικήση και ο Ελληνικός στρατός θα ηδύνατο
ακόμη σήμερον να πετάξη από το Ελληνικόν έδαφος τους Βουλ-
γάρους διότι θα είχε την συνδρομήν των εν Μακεδονία ιισχυρών
Αγγλο-Γαλλικών δυνάμεων και του ανασυσταθέντος Σερβικού
στρατού. Οι Έλληνες θα επωφεληθούν της ευκαιρίας αυτής ή θα
την χάσουν; Εάν την παραμελήσουν, δεν θα την επανεύρουν ποτέ
πλέον.
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
Τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται υπό
Κυβερνήσεως η οποία ούτε γνωρίζει ούτε σκοτίζεται δια το πνεύ-
μα και τας παραδόσεις του Ελληνικού λαού ο οποίος έχει τόσον
μέγα παρελθόν και είνε κατ' εξοχήν φιλελεύθερος. Η διακύβευ-
σις αύτη των συμφερόντων ηδύνατο ν'αποκρυβή εις το έθνος με-
χρι τούδε αλλ' όταν Βουλγάρικα στρατεύματα ευρίσκονται εντός
ελληνικών φρουρίων, το μυστικόν δεν δύναται πλέον να τηρηθή.
Ο ελληνικός λαός απεφάνθη δια της ψήφου του υπέρ εθνικής πολιτι-
κης. Η επί τα πρόσω πορεία του κ. Βενιζέλου είνε θριαμβευτική και
σχεδόν ακαταγώνιστος, διότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι αυτός
εμπνέεται υπό του ελληνικού πνεύματος και εξυπηρετεί πράγμα-
τι τα συμφέρονται της Ελλάδος. Οι Έλληνες αναμφιβόλως αντι-
λαμβάνοντααι ότι και σήμερον ακόμη είνε δυνατόν να μη χάσουν
την ευκαιρίαν. Διότι ο,τιδήποτε και αν πιστεύη ο Βασιλεύς, η
Γερμανία δεν θα νικήση και ο Ελληνικός στρατός
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
Τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται υπό
Κυβερνήσεως η οποία ούτε γνωρίζει ούτε σκοτίζεται δια το πνεύ-
μα και τας παραδόσεις του Ελληνικού λαού ο οποίος έχει τόσον
μέγα παρελθόν και είνε κατ' εξοχήν φιλελεύθερος. Η διακύβευ-
σις αύτη των συμφερόντων ηδύνατο ν'αποκρυβή εις το έθνος με-
χρι τούδε αλλ' όταν Βουλγάρικα
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν και με την Τουρκίαν εις την Μικράν Ασίαν,
με τους εχθρούς έμπροσθεν και την θάλασσαν όπισθεν, ποία ελπίς
υπάρχει δια την Ελλάδα ;
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς εις κλωβόν λέοντος. Με Βουλγαρίαν πανίσχυρον
εις την Βαλκανικήν
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν να βοηθήσουν την Ελλάδα κατά των πραγματι-
κων της εχθρών, τίθενται υπό των παρόντων Κυβερνητών της επί
του αυτού επιπέδου με τους Τούρκους και Βουλγάρους.
Είνε αύτη θαρραλέα πολιτική ; Οι Βούλγαροι κραδαίνοντες τα
όπλα των υπέρ τας κορυφάς των ελληνικών οχυρωμάτων, δίδουν
την απάντησιν εις το ερώτημα τούτο. Είνε, λοιπόν, τότε φρόνι-
μος; Καθώς υποδεικνύει ο εν Αθήναις ανταποκριτής μας ο Βασι-
λεύς στηρίζεται επί της νίκης της Γερμανίας. Αλλ' εάν η Γερμα-
νία νικήση θα νικήσουν επίσης και η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Η Βουλγαρία θα διπλασιασθή τότε δια της προσαρτήσεως
της Σερβίας, και η Τουρκία θα ισχυροποιηθη και θα ενισχυθή
υπό του Γερμανικού χρυσίου και των Γερμανών στρατιωτικών
γυμναστών. ΗΘράκη και η Μικρά Ασία θα χαθούν δια παντός
δια την Ελλάδα. οι Έλληνες θ' αναγκασθούν να εγκαταλέιψουν
όλα τα όνειρα της Μεγάλης και Ηνωμένης Ελλάδος και να ζή-
σουν ως μυς
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
οποίοι μετέβησαν εις Θεσσαλονίκην κατόπιν προσκλήσεως της
Ελληνικής Κυβερνήσεως και αγωνίζονται όπως εμποδίσουν
την υπό των Γερμανών κατάληψιν αυτής και είναι έτοιμοι εις
πάσαν στιγμήν
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
Και λέγεται ότι η παράδοσις αυτή είνε σύμφωνος προς τας
αρχάς της ουδετερότητος και αμεροληψίας. Οι Σύμμαχοι, οι
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον. Ο ελληνικός
στρατός εξαναγκάζεται υπό του πολεμιστού Βασιλέως του, να
εγκαταλείψη τα φρούρια των συνόρων χωρίς ν' αντισταθή εναντίον
Δυνάμεως την οποίαν οι Ελληνες έχουν πάντα λόγον να φο-
βούνται περισσότερον πάσης άλλης.
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται. Αλλά
το τελευταίον είνε εμφανώς το μάλλον ολέθριον.
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφοτέρων και αυτό ακριβώς η Ελλάς επέτρεψεν εις
αυτήν να κάμη. Η Σερβία κατεκτήθη, ενώ η Ελλάς έμενεν ακί-
νητος. Και τώρα οι Βούλγαροι προχωρούν προς την καρδίαν
της Ελληνικής Μακεδονίας. Δεν γνωρίζομεν εάν είνε ατιμωτι-
κώτερον η ολεθριώτερον το να μείνη κανείς ουδέτερος καθ'ον χρό-
νον οι Σύμμαχοι του η η ιδία Πατρίς του προσβάλλεται.
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους του ενός καθ' ον χρόνον προσέβαλλε τον άλλον , η σύνεσις
εδίδασκε να μη προσβάλη ουδένα. Είναι εξ άλλου αληθές ότι εάν
η Βουλγαρία επετίθετο χωριστά, θα ηδύνατο να ελπίζη την κατα-
σύντριψιν αμφο
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
διότι η Σερβία ήτο ο φυσικός σύμμαχος της Ελλάδος. Τα δύο
κράτη θα ηδύναντο να προφυλάξουν τα εδάφη των εναντίον της
Βουλγαρίας, η οποία εσφηνώθη δια προεξοχής των συνόρων της
μεταξύ αυτών τοιαύτη ήτο η καθαρά έννοια της Συμμαχίας.
Εφ'όσον η Βουλγαρία είχε να φοβηθή πλευρικήν κίνησιν εκ μέ-
ρους
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν δύνανται να εκφρασθούν. Το κατρακύλισμα υπήρξε
ραγδαίον. Ήρχισε καθ' ην εποχήν η Ελλάς ηρνήθη να εκπληρώση
τας συμμαχικάς υποχρεώσεις της προς την Σερβίαν. Η εγκατάλει-
ψις της Σερβίας απετέλεσε όχι μόνον βαρύ πλήγμα κατά της
εθνικής τιμής, αλλά και προδοσίαν των εθνικών συμφερόντων,
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι εκ των Άγγλων οι οποίοι ησθάνοντο πατρικήν σχε-
δόν υπερηφάνειαν δια την αναγέννησιν της Ελλάδος, πρέπει να
κατέχωνται σήμερον υπό συναισθημάτων τα οποία ούτε δια δα-
κρύων δεν
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας περιστάσεις να
μας αποτρέψη από του να το μεταφέρωμεν εις τας στήλας της
<< Εσπερίας. >> Δεν πιστεύομεν ποσώς εις την στρουθοκαμήλιον
πολιτικήν, ούτε συμμριζόμεθα την εσφαλμένην αντίληψη τινών,
προσπαθούντων να κρυφθούν όπισθεν του δακτύλου των. Όπως
τα άτομα, έτσι και τα έθνη ζουν εν αλληλεγγύη και πρέπει να
γνωρίζομεν, ιδίως ημείς οι μικροί, τι φρονούν οι άλλοι και μά-
λιστα οι πατροπαράδοτοι φίλοι μας.
<< Εκείνοι
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας πε
-
20)2 Ιουνίου, 1916. Η ΕΣΠΕΡΙΑ 343
ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΡΘΡΟΝ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΕΦΗΕΡΙΔΟΣ.
ΠΙΚΡΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ.
Μεταφέρομεν κατωτέρω ολόκληρον επί λέξει το κύριον
άρθρον του <<Morning Post>> επί της εισβολής των Βουλγά-
ρων εις την ελληνικήν Μακεδονίαν. Το άρθρον του εγκριτωτάτου
αυτού Λονδινείου φύλλου, το οποίον πάντοτε διακρίνεται δια την
μετριοπάθειαν εις τας κρίσεις και έδειξε τα φιλλελληνικώτερα
αισθήματα και τώρα και κατά τας δεινοτέρας περιστάσεις του
Μακεδονικού μας αγώνους, είναι γραμμένα με ειλικρινή πόνον.
Η ζωηρότης της εκφράσεως του άρθρου ενιαχού εσκέφθημεν
ότι δεν είναι αποχρών λόγος εις τας παρούσας
Description
Save description- 38.4646495||23.592396||
Θράκη
- 40.6400629||22.9444191||
Θεσσαλονίκη
- 51.5073509||-0.12775829999998223||||1
Location(s)
Story location
Document location Θράκη
-
Additional document location Θεσσαλονίκη
- ID
- 18712 / 212203
- Contributor
- ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΛΑΙΤΖΑΚΗ/ΘΕΑΝΩ ΜΠΟΡΑΚΗ
Login to edit the languages
Login to edit the fronts
- Balkans
Login to add keywords
- Propaganda
Login to leave a note