Dagboek Joannes Fierens., item 2

• February 21, 2017 14:16:31 Wolfgang Dekeyser

  zal hem ooit vergeten, alle

  menschen vlogen de straten op

  en neer, de eene wist dit de andere

  dat, weldra was algemeen bekend

  dat de vijand, de Duitschen

  nog denzelven dag reeds in Duffel

  zouden zijn, dat onze huiszen

  voor er weer een andere dag

  zou aanbreken reeds in puinen wouden

  liggen. Ja dit was zeker zoo

  want op het gemeentehuis zelf

  was het voor echt verklaard.

  deze en meer andere onzin maakten

  echter na de eerste benauwde

  uren plaats voor beter redeneering.

  ook bedaarden weer grondig

  de gemoederen, welke na twee

  drij dagen zelf overgingen tot

  geestdrift, door den vasten wil

  om ons vrij te vechten en te

  overwinnen.

   

  onze soldaten, gehuwde mannen,

  vaders van kinderen kwam hun

  ‚s nachts de tijding dat we moesten

  opkomen met den eersten trein,

  en dit om naar het vuur van den

  oorlog te gaan, wie zal er nog van

  terugkeeren dit waren onze gedachten

  als wij die mannen, waarvan

  de meesten moesten loopen zooveel

  ze konden om nog den trein te hebben

  jagen, tot den laatsten minuut

  waren ze bij moeder, vrouw

  en kinderen gebleven, doch geen

  enkele welke zijn plicht niet

  deed, allen zelfs waren met

  den besten moed bezield.

  Het dagelijks leven nam nu

  ook een gansche andere wending

  aan, alle werk en nijverheid

  viel stil, bij ons ook kwam

  met het eene na het andere

  
  

  • Revert to this revision

Description