Lied over Jeanne-Elisabeth Shrapnell.

Leonie Cleuren vertelt een verhaal over het weeskind Jeanne-Elisabeth Shrapnell dat haar vader Hubert Cleeren geregeld aanhaalde. De vader van Leonie heeft de volledige veldtocht en stellingenoorlog van 14-18 meegemaakt, raakte drie keer gewond en kreeg acht frontstrepen toegekend. De versie van Hubert luidde als volgt "Enkele soldaten uit het Limburgse Vlijtingen en omstreken vonden aan het begin van de oorlog een klein kind onder de ruines van een stukgeschoten huis. Vanonder het puin hoorden de soldaten een kind roepen. De ouders waren in de beschietingen omgekomen. De vijf soldaten halen het kind uit het puin. Het gebeuren maakt op hen indruk en de soldaten raken ook gehecht aan het kind. Ze besluiten haar collectief te adopteren. Omdat haar naam niet gekend is noemt men haar Jeanne-Elisabeth Shrapnell." Hubert zong voor zijn dochter geregeld het lied over Jeanne-Elisabeth Shrapnell. Het werd aan het front geregeld gezongen en Hubert noteerde de strofen van de versie zoals hij zich dit herinnerde. [Noot: Van dit verhaal circuleren meerdere versies. Het was een populaire vertelling aan het begin van de oorlog. De vijf soldaten zijn onbekend. Volgens één versie zouden het soldaten uit het Gents afkomstig zijn en redden zij het 2-jarige kind uit een brandend huis. In een andere versie betreft het een huis uit het Leuvense. Het kind zou de driejarige dochter zijn van dokter Scherpeneel. Zij wordt als wees opgenomen en noemt zich Isabelle Scharpenelle. Het verhaal, een 'frontlegende' al dan niet op feiten gebaseerd, wordt al snel opgenomen door de propaganda. Er worden briefkaarten vervaardigd en een lied op uitgeschreven. Van dit lied bestaan meerdere versies.]