12 August 1915 - 02

• August 10, 2017 14:42:49 Monika Buck

                                                 I

  
  

  Waarheen zal ik heengaan? Wilt ge geloven, dat ik er zooveel

  van weet als gij - alleen dit nieuwe is er bij gekomen dat

  er ook paters naar Spanje zullen gaan, dicht naar bij Bar-

  celona, wijl daar te weinig paters zijn. Dezer dagen zal

  ik het, hoop ik wel, weten, en dan schrijf ik u dadelijk een

  kaartje waarheen ik vertrek. Het liefste van alles zou ik naar

  ons arm vaderland gaan, en eens mondelings thuis gaan

  vertellen wat ge ons allemaal geschreven hebt, en wat we

  soms in onze brieven moesten weglaten. Maar wat de 

  overheid zal beslissen, weet ik niet, en ook wij evenals gij

  moeten marscheeren als de overheid spreekt. We zullen beiden

  even manmoedig onzen plicht vervullen: ik hoop tegen het

  eind van den oorlog niet te ver te zijn, om u bij uwe

  terugkomst thuis af te wachten, dat is mijn vaste overtuiging.

  Onze Henri is voor een week naar het vluchtelingenkamp ge-

  weest om daar onderpastoor te gaan spelen, die menschen

  zijn er daar erg aan toe, al heeft Holland er zooveel voor ge-

  daan, alle miseries kunnen niet worden weggenomen - men-

  schen die er tamelijk goed voorzaten, moeten nu op blokken

  loopen - en dan het ergste is de groote sterfte onder de kinderen.

  Maar in allen zit veel moed, en geen enkel die er aan

  twijfelt of er zal een dag komen dat de duitschers hunne mat-

  ten zullen moeten oprollen. Moge de oproep van den paus

  ---------------

  ook zou komen, ik geloof dat er niet veel zal van komen, maar

  in alle geval tot gullie de duitschers eens achteruit klopt, dan 

  hoop ik u in ons vaderland terug te zien. Ik hoop dat het

  gauw zal gebeuren. Hebt ge nog tabak genoeg? Ik ben

Description