Δημοσιευμένες επιστολές Κυπρίων αγωνιστών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου από το μέτωπο μέσα από απόσπασμα της εφημερίδας "Ελευθερία" ημερομηνίας 12 Οκτωβρίου 1918. , item 3

Edit transcription:

...

Transcription saved

Enhance your transcribing experience by using full-screen mode

Transcription

You have to be logged in to transcribe. Please login or register and click the pencil-button again

Transcription history

October 31, 2018 15:23:29 Marios Georgiou
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΛΕΥΚΩΣΙΑ(ΚΥΠΡΟΣ)
- Revert to this revision

Description

2/647
Έντονους μου συστάσεις περί χωρισμού εις το μάθημα, του οποίου η διδασκαλία, κυρίως, χαρακτηρίζει το Διδασκαλείον, ημήν ηναγκασμένος να διδάξω ψυχολογικών. Και εντάυθα, μεθ΄ ολας τας εκ της πληθώρας των μαθητών φυσικάς παρακωλύσεις εις την επιτυχίας των σκοπών της φροντιστηριακές εργασίας, δεν έμεινα καθ’ όλου δυσηρεστημένος εκ των αποτελεσμάτων. Και τούτο διότι επεζήτησε, αναργώς συζευγνύων τους σκοπούς της Διδακτικής και Οδηγικές, υπό το αυτό φιλελέυθερον πνεύμα επιδιωκομένους, να διαδώσω εις ευρύτερον κύκλον την Ιδέαν της αυτοδιοικήσεως. Προς τούτο δεν με εβοήθησαν ολίγον οι μεθόδοι εκείναι της Διδακτικής και τα οδηγητικά εκείνα μέταρα τα οφείλοντα την γένεσιν των και την μεγάλην των ευδεκίμησιν εις το ότι κατόρθωσαν να προσαιμοσωσι σφιγκτά την Σχολήν εις τον κοινωνικόν οργαισμόν ως μέλος αυτού σπουδαίον. Και ησθάνθην με βαθύτατην ικανοποίησην, ότι, ό,τι επετυγχάνον, σχεδόν άνευ μεγάλου κακού, ήτο αποκύημα ενός ομοιογένούς συστήματος, ακολουθούντος κατά πόδας τα φιλελεύθερας κοινωνικάς προόδους.
Είναι αδύνατον να φαντασθή κανείς, η παρακολουθήσας τας εργασίας του παιδ. Φροντιστηρίου, μέχρι τινός σημείου μεγαλύνεται η αυτοπεποίθησις των μαθητών επί του δυνατού της χρησιμοποιήσεως εκείνου το οποίον μανθάνειν η έμαθον μέχρι τίνος βαθμού-βίαν, βεβαίως, υπάρχει η καλή διάθεσις παρά τοις ιδιοίς-λαμβάνει ο χαρακτήρ συμπαγεστέραν μορφήν, επιζητών οιανδήποτε περίστασιν, όπως επιδείξη την σταθερότητα τούτην μέχριν ποιας υπερηφάνου αφοσιώσεως εξαίρεται η ψυχή του νέου προς το έργον και πως, όταν υτυχήσε να εκλέξη το διδασκαλικόν επάγγελμα εξ αλτουριστικών λόγων και ούχι εκ κερδοσκοπικών υπολογισμών-κ’ εγνώρισα αρκετεύς τροφίμους μου σκορπίζει την ευτυχίαν εις τον μικρότερον του οποίου γίνεται το είδωλον, χωρίς κόπον, με την θαυματουργόν δύναμιν της αγάπης. Υπάρχουσε στιγμαί αδιανόητου μεγαλείου, τας οποίας εγώ ονομάζω στιγμάς του επαγγελεματικού ενθουσιασμού’’. Οι μαθηταί μου έχον πολλάκις την ευκαιρίαν να με ιδούν εις αυτάς τας στιγμάς. Ομολογώ ότι δεν αναγνωρίζω τον εαυτόν μου. Είναι στιγμαί, αι οποίαι περνούν ακαθόριστοι χρονικώς, αφίνουσαι εις τα ψυχάς των τροφίμων μου κάποια μυστικήν και μόνιμον επιδρασην, η οποία εμοιάζει με μυσταγωνίαςν. Αι στιμαί αυτά πολλαπλασιάζονται κατ’ αναλογίαν προς σύσφιξιν των δεσμών της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμούς, της αμοιβαίας αγάπης διδασκόντος και διδασκόμενων.
Τούτο μόνον δια της φροντιστηριακής εργασίας, δηλαδή δια της φιλελευθέρας συνεργασίας, διέγνωσα ότι επιτυγχάνεται, ότι γενικεύεται, ότι θριαμβεύθει. Εις ένα τοιούτο περιβάλοον, το οποιόν μ’ εθερμαινε την καρδίαν με την ανεκτίμητον φωτιάν της αφοσιώσεως και της υψηλόφρονος αγάπης, η οποία, κατά υπέροχον τρόπον, μεταμορφώνετο εις υπακοήν, ηδυνήθην να διέλθω τας ωραιότερας ημέρας της επαγγελματικής μου ζωής και να συντελέσω εις το να με δοθούν έντιμαι υποσχέσεις δια το μέλλον. Διότι το μέλλον κερδίζεται, όταν κερδηθή η ψυχή εις τον αγώνα τον καλόν. Ενθυμούμαι, ότι εις μίαν τοιάυτην στιγμή διείδον το μέλλον μερικών μαθητών μου. Και δεν ηπατήθην. Η [νοιμα] επικοινωνία μαζί μου των μου το επιβαιβαιοί. Και το πνεύμα υπό το οποίον εννούν να εργάζωνται, αποχωριζόμενοι και η ενθαρρυντική επιμονή εις το να διατηρούν προς των οφθαλμών της ψυχής των την οπτασίαν του καθηκόντος, ειπώς τοις το εδίδαξα και η εκπλήρωσις των υπαγορεύσεων του καθήκοντος τούτου εις τα μικρά κέντρα των οποίων γίνονται-όταν έχουν αυτοπεποίθηση ακέραιαν και τας υποσχέσεις ζωντανάς – αι αλήθεις αναμόρφωται και όλα, μαρτυρούν, ότι είναι γεννήματα μιας οργανώσεως, η οποία μεν προσαρμόζεται προς το παρόν και τα ιδεώδη του, στερείται βεβαίως της γενικής διαρθυμίσεως, ενεκα πολλών λόγων. Ότι δε δια των ελλείψεων τοιούτων διασπάται παρά τοις περισσότερους το έργον της διαμορφώσεως χαρακτήρος είναι περιττόν να ειπώ…
(Επιται το τέλος.)
ΔΡ. ΟΡ. Ε. Ι. ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ.

2/647
Έντονους μου συστάσεις περί χωρισμού εις το μάθημα, του οποίου η διδασκαλία, κυρίως, χαρακτηρίζει το Διδασκαλείον, ημήν ηναγκασμένος να διδάξω ψυχολογικών. Και εντάυθα, μεθ΄ ολας τας εκ της πληθώρας των μαθητών φυσικάς παρακωλύσεις εις την επιτυχίας των σκοπών της φροντιστηριακές εργασίας, δεν έμεινα καθ’ όλου δυσηρεστημένος εκ των αποτελεσμάτων. Και τούτο διότι επεζήτησε, αναργώς συζευγνύων τους σκοπούς της Διδακτικής και Οδηγικές, υπό το αυτό φιλελέυθερον πνεύμα επιδιωκομένους, να διαδώσω εις ευρύτερον κύκλον την Ιδέαν της αυτοδιοικήσεως. Προς τούτο δεν με εβοήθησαν ολίγον οι μεθόδοι εκείναι της Διδακτικής και τα οδηγητικά εκείνα μέταρα τα οφείλοντα την γένεσιν των και την μεγάλην των ευδεκίμησιν εις το ότι κατόρθωσαν να προσαιμοσωσι σφιγκτά την Σχολήν εις τον κοινωνικόν οργαισμόν ως μέλος αυτού σπουδαίον. Και ησθάνθην με βαθύτατην ικανοποίησην, ότι, ό,τι επετυγχάνον, σχεδόν άνευ μεγάλου κακού, ήτο αποκύημα ενός ομοιογένούς συστήματος, ακολουθούντος κατά πόδας τα φιλελεύθερας κοινωνικάς προόδους.
Είναι αδύνατον να φαντασθή κανείς, η παρακολουθήσας τας εργασίας του παιδ. Φροντιστηρίου, μέχρι τινός σημείου μεγαλύνεται η αυτοπεποίθησις των μαθητών επί του δυνατού της χρησιμοποιήσεως εκείνου το οποίον μανθάνειν η έμαθον μέχρι τίνος βαθμού-βίαν, βεβαίως, υπάρχει η καλή διάθεσις παρά τοις ιδιοίς-λαμβάνει ο χαρακτήρ συμπαγεστέραν μορφήν, επιζητών οιανδήποτε περίστασιν, όπως επιδείξη την σταθερότητα τούτην μέχριν ποιας υπερηφάνου αφοσιώσεως εξαίρεται η ψυχή του νέου προς το έργον και πως, όταν υτυχήσε να εκλέξη το διδασκαλικόν επάγγελμα εξ αλτουριστικών λόγων και ούχι εκ κερδοσκοπικών υπολογισμών-κ’ εγνώρισα αρκετεύς τροφίμους μου σκορπίζει την ευτυχίαν εις τον μικρότερον του οποίου γίνεται το είδωλον, χωρίς κόπον, με την θαυματουργόν δύναμιν της αγάπης. Υπάρχουσε στιγμαί αδιανόητου μεγαλείου, τας οποίας εγώ ονομάζω στιγμάς του επαγγελεματικού ενθουσιασμού’’. Οι μαθηταί μου έχον πολλάκις την ευκαιρίαν να με ιδούν εις αυτάς τας στιγμάς. Ομολογώ ότι δεν αναγνωρίζω τον εαυτόν μου. Είναι στιγμαί, αι οποίαι περνούν ακαθόριστοι χρονικώς, αφίνουσαι εις τα ψυχάς των τροφίμων μου κάποια μυστικήν και μόνιμον επιδρασην, η οποία εμοιάζει με μυσταγωνίαςν. Αι στιμαί αυτά πολλαπλασιάζονται κατ’ αναλογίαν προς σύσφιξιν των δεσμών της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμούς, της αμοιβαίας αγάπης διδασκόντος και διδασκόμενων.
Τούτο μόνον δια της φροντιστηριακής εργασίας, δηλαδή δια της φιλελευθέρας συνεργασίας, διέγνωσα ότι επιτυγχάνεται, ότι γενικεύεται, ότι θριαμβεύθει. Εις ένα τοιούτο περιβάλοον, το οποιόν μ’ εθερμαινε την καρδίαν με την ανεκτίμητον φωτιάν της αφοσιώσεως και της υψηλόφρονος αγάπης, η οποία, κατά υπέροχον τρόπον, μεταμορφώνετο εις υπακοήν, ηδυνήθην να διέλθω τας ωραιότερας ημέρας της επαγγελματικής μου ζωής και να συντελέσω εις το να με δοθούν έντιμαι υποσχέσεις δια το μέλλον. Διότι το μέλλον κερδίζεται, όταν κερδηθή η ψυχή εις τον αγώνα τον καλόν. Ενθυμούμαι, ότι εις μίαν τοιάυτην στιγμή διείδον το μέλλον μερικών μαθητών μου. Και δεν ηπατήθην. Η [νοιμα] επικοινωνία μαζί μου των μου το επιβαιβαιοί. Και το πνεύμα υπό το οποίον εννούν να εργάζωνται, αποχωριζόμενοι και η ενθαρρυντική επιμονή εις το να διατηρούν προς των οφθαλμών της ψυχής των την οπτασίαν του καθηκόντος, ειπώς τοις το εδίδαξα και η εκπλήρωσις των υπαγορεύσεων του καθήκοντος τούτου εις τα μικρά κέντρα των οποίων γίνονται-όταν έχουν αυτοπεποίθηση ακέραιαν και τας υποσχέσεις ζωντανάς – αι αλήθεις αναμόρφωται και όλα, μαρτυρούν, ότι είναι γεννήματα μιας οργανώσεως, η οποία μεν προσαρμόζεται προς το παρόν και τα ιδεώδη του, στερείται βεβαίως της γενικής διαρθυμίσεως, ενεκα πολλών λόγων. Ότι δε δια των ελλείψεων τοιούτων διασπάται παρά τοις περισσότερους το έργον της διαμορφώσεως χαρακτήρος είναι περιττόν να ειπώ…
(Επιται το τέλος.)
ΔΡ. ΟΡ. Ε. Ι. ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ.

Save description

35.126413||33.429858999999965||
Κύπρος / Cyprus
||1

Location(s)

Story location Κύπρος / Cyprus

ID: 4826 / 53733

Source: http://europeana1914-1918.eu/...

Contributor: Εφημερίδα "Ελευθερία"

License: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/

Date of this document
Login to change the documents date
October 12, 1918

Language(s)Login to edit the languages

Front(s)Login to edit the fronts

Keyword(s)Login to add keywords

Other sources

Share

Notes and questions

Marios Georgiou

Oct 31, 2018 at 3:26 pm

ΕΦΗΜΕΡΙΑ ΜΕ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ Α΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Δημοσιευμένες επιστολές Κυπρίων αγωνιστών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου από το μέτωπο μέσα από απόσπασμα της εφημερίδας "Ελευθερία" ημερομηνίας 12 Οκτωβρίου 1918. , item 3

Transcription

Description

Κύπρος / Cyprus

Location(s)

Story location Κύπρος / Cyprus

Notes and questions

Europeana Foundation

Facts & Files

Participate. Transcribe. Discover