Ο Μακεδονομάχος Λοχίας Αριστείδης Παναγιώτη Τζιάμαλης από το Μάσσαρι

Ο Αριστείδης Π. Τζιάμαλης μέσα από την ενεργό συμμετοχή του στους απελευθερωτικούς αγώνες που διεξήγαγε η Ελλάδα, επιδεικνύοντας απαράμιλλο θάρρος και ασυγκράτητο ενθουσιασμό τόσο στον Μακεδονικό Αγώνα , όσο και στους Βαλκανικούς Πολέμους, ως επίσης στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και στους μετέπειτα πολέμους μέχρι το 1918. Ένας αθεράπευτα ενθουσιώδης εραστής της ελευθερίας της Πατρίδας και των ελληνικών ιδεωδών! Γεννήθηκε στις 25.10.1876, στο χωριό Μάσσαρι. Δέκα χρόνια φτώχειας και στέρησης. Για τρία χρόνια παρακολούθησε μαθήματα στο δημοτικό σχολείο του γειτονικού χωριού, Αργάκι. Μαζί με την αδελφή του Θεοδώρα ακολουθούν το θείο τους, μεταναστεύοντας στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου για μια καλύτερη ζωή. Δύσκολα χρόνια, πολλές κακουχίες και δύσκολος ο αγώνας για επιβίωση. Εργάζεται μεταξύ άλλων και σε εταιρεία παραγωγής κεραμικών και μαρμάρων, από την οποία και θα μάθει την τέχνη του μαρμαρά, με αποτέλεσμα να του χρησιμεύσει αργότερα στις επαγγελματικές δραστηριότητές του. Το 1906–1918 Μεταβαίνει στην Ελλάδα ως εθελοντής, αντάρτης του Μακεδονικού Αγώνα το 1906. Επίσης στο διάστημα των ετών 1912-1913, συμμετέχει στους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι το 1918. και αργότερα επιστρέφει στην Αίγυπτο, όπου νυμφεύεται την Αιγυπτιοϊταλίδα, Μαρία Εμμανουήλ Βίκτωρα, στην εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας. Ακολούθως το 1919-1921 Επιστρέφει στην ιδιαίτερη Πατρίδα του και πιο συγκεκριμένα στη Λεμεσό στην οδό Αγίου Ανδρέου. Λειτουργία εργοστασίου μαρμάρων σε συνεργασία με την εταιρεία Στεφάνου. Η συνεργασία αυτή, όμως, θα διαρκέσει μόνο για δύο χρόνια. καθότι λίγα χρόνια αργότερα ιδρύει εργοστάσιο μαρμάρων στη Λευκωσία, συγκεκριμένα στην ενορία των Αγίων Ομολογητών. Συμμετοχή στα Οκτωβριανά και φυλακίζεται για ένα μήνα. Οικονομική καταστροφή. Το 1933-1936 επιστρέφει στη Λεμεσό, και προσπαθεί να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο μαρμάρων. Στην αρχή πηγαίνει καλά, αργότερα όμως το εργοστάσιο κλείνει. Τελευταίος σταθμός, η Πάφος. Δημιουργία εργοστασίου μαρμάρων στην περιοχή Πάνω Περβόλια, όπου και η οικία του. Θάνατος της πρώτης συζύγου του, Μαρίας, το 1942 . Το ίδιο έτος νυμφεύεται την Κατερίνα Θεμιστοκλέους από το χωριό Κονιά της Πάφου, όπου εγκαθίστανται. Δημοψήφισμα 1950. Ελαφρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Δύσκολα τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ο Αριστείδης Π. Τζιάμαλης είναι ένας από τους χιλιάδες Έλληνες Κύπριους που χωρίς καμιά νομική υποχρέωση, έσπευδαν στα όπλα, ανιδιοτελώς και ανυστερόβουλα, στη βοήθεια «της αγωνιζομένης μητρός», για την απελευθέρωση των «υποδούλων αδελφών» τους παραπάνω. Ο Τζιάμαλης, από το Μάσσαρι της Κύπρου, έχοντας μετοικήσει στην Αλεξάνδρεια από τα παιδικά του χρόνια για αναζήτηση καλύτερης τύχης, μετά την κατάταξή του, το 1906, σε ανταρτικό σώμα στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα (1904-1908), υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό τόσο στους Βαλκανικούς πολέμους, όσο και στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, κατά το 1916-1918, όταν και αποστρατεύθηκε με το βαθμό του λοχία. Επιστρέφοντας στην Κύπρο και στις βιοτικές μέριμνες, εργάστηκε στη Λευκωσία και στη Λεμεσό, πριν καταλήξει οριστικά στο Κτήμα και στα Κονιά, και δημιούργησε μια πολυμελή οικογένεια. Δεν εγκατέλειψε, όμως, ποτέ τα οράματα και τους αγώνες της νεότητας: Μετά την οκτωβριανή εξέγερση του 1931 φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του, ενώ μέχρι το τέλος της ζωής του συνέχισε να δίνει το παρόν, ευσταλής και υπερήφανος, στις παρελάσεις των εθνικών επετείων μαζί με τους Πάφιους συμπολεμιστές του των ελληνικών πολέμων. Το 1916-1918 πολέμησε με το βαθμό του Λοχία και τραυματίστηκε στην Τζουμαγιά Απεβίωσε στις 16.06.1968.