Dagboek 1914 Floor Evers, item 86

• May 19, 2017 20:03:43 DR VERSMOREN

  einde had doen nemen, het pleintje over kwamen

  stevenen.

  De deur werd geopend en zij traden binnen.

  "van Spraknhuizen?"

  "Present luit'," riep de tandarts.

  "Volg den wachtcommandant."

  "Jawel luit'."

  Zonder zelfs afscheid te kunnen nemen van

  elkaar, moest hij meê, onze|n goede trouwe

  kameraad. De deur werd met een harden

  slag dicht geworpen en op slot gedraaid.

  Zoolang we konden, hebben we hem nagevogd;

  nog even, voor het omslaan van den hoek, keek

  hij ons en wuifde met zin hand. Toen was hij

  verdwenen.

  De clown en ik keken elkaar. 't

  Was als kwamen wij nu pas tot het besef

  dat een goeden vriend, die altijd zoo uit-

  stekend de vroolijke stemming er in wist

  te houden, voor altijd was verdwenen.

  Waar bracht je hem naartoe? Wij wisten

  't niet. Een denkbeeld kwam in eens bij den

  clown op.

  
  

  • Revert to this revision

Description