Dagboek 1914 Floor Evers, item 56

Edit transcription:
...
Transcription saved
Enhance your transcribing experience by using full-screen mode

Transcription

You have to be logged in to transcribe. Please login or register and click the pencil-button again

Allerlei maten jassen werden opgezocht en gepast.

De eene was te nauw, de andere weer te ruim,

nu eens de mouwen te kort en dan weer te lang,

doch na lang scharrelen had ik toch een 

mooie passende jas gevonden.

Chevrons waren er nog niet op, dus moest ik

ermee naar den kleermaker, om dit even te laten

doen. Opgeruimd en vroolijk, blij die strengen 

luitenant te glad afgeweest te zijn, stapte ik

met mijn jas onder de arm, de straat op.

Ik had een poosje geloopen en zou juist een

liedje beginnen te fluiten, toen daar in de verte

het lange lichaam van de luitenant, die mij

gisteren nog een jas geweigerd had, voor mijn

oogen opdoemde. Hij was per rijwil en 

naderde snel. Terugkeeren zou mij niet geholpen

hebben, want dan had hij toch spoedig ingehaald, 

dus stapte ik maar zoo brutaal mogelijk, recht 

op hem af. Hij was nu vlak bij me en ik

groette. Hij keek me aan en had mij dadelijk

herkend. Aftestappen en mij aan te houden

was 't werk van een oogenblik.

He, korporaal, kom eens hier, wat heb je daar

Transcription saved

Allerlei maten jassen werden opgezocht en gepast.

De eene was te nauw, de andere weer te ruim,

nu eens de mouwen te kort en dan weer te lang,

doch na lang scharrelen had ik toch een 

mooie passende jas gevonden.

Chevrons waren er nog niet op, dus moest ik

ermee naar den kleermaker, om dit even te laten

doen. Opgeruimd en vroolijk, blij die strengen 

luitenant te glad afgeweest te zijn, stapte ik

met mijn jas onder de arm, de straat op.

Ik had een poosje geloopen en zou juist een

liedje beginnen te fluiten, toen daar in de verte

het lange lichaam van de luitenant, die mij

gisteren nog een jas geweigerd had, voor mijn

oogen opdoemde. Hij was per rijwil en 

naderde snel. Terugkeeren zou mij niet geholpen

hebben, want dan had hij toch spoedig ingehaald, 

dus stapte ik maar zoo brutaal mogelijk, recht 

op hem af. Hij was nu vlak bij me en ik

groette. Hij keek me aan en had mij dadelijk

herkend. Aftestappen en mij aan te houden

was 't werk van een oogenblik.

He, korporaal, kom eens hier, wat heb je daar


Transcription history
  • May 19, 2017 10:29:15 Carola Janssen

    Allerlei maten jassen werden opgezocht en gepast.

    De eene was te nauw, de andere weer te ruim,

    nu eens de mouwen te kort en dan weer te lang,

    doch na lang scharrelen had ik toch een 

    mooie passende jas gevonden.

    Chevrons waren er nog niet op, dus moest ik

    ermee naar den kleermaker, om dit even te laten

    doen. Opgeruimd en vroolijk, blij die strengen 

    luitenant te glad afgeweest te zijn, stapte ik

    met mijn jas onder de arm, de straat op.

    Ik had een poosje geloopen en zou juist een

    liedje beginnen te fluiten, toen daar in de verte

    het lange lichaam van de luitenant, die mij

    gisteren nog een jas geweigerd had, voor mijn

    oogen opdoemde. Hij was per rijwil en 

    naderde snel. Terugkeeren zou mij niet geholpen

    hebben, want dan had hij toch spoedig ingehaald, 

    dus stapte ik maar zoo brutaal mogelijk, recht 

    op hem af. Hij was nu vlak bij me en ik

    groette. Hij keek me aan en had mij dadelijk

    herkend. Aftestappen en mij aan te houden

    was 't werk van een oogenblik.

    He, korporaal, kom eens hier, wat heb je daar


Description

Save description
  • 40.7106332||-74.00868109999999||

    New York

    ||1
Location(s)
  • Story location New York
Login and add location


ID
21349 / 247230
Source
http://europeana1914-1918.eu/...
Contributor
Huis Doorn
License
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/


Login to edit the languages

Login to edit the fronts

Login to add keywords
  • Recruitment and Conscription

Login and add links

Notes and questions

Login to leave a note