Dagboek 1914 Floor Evers, item 24

• May 18, 2017 21:13:41 Carola Janssen

  Nog een geruimen tijd heb ik door de patrijspoort 

  gekeken - we hadden namelijk een buitenhut - 

  daarna ben ik in slaap gevallen.

  Hoelang ik geslapen heb, weet ik niet, wel

  herinner ik me, dat ik plotseling wakker

  schrikte, doordat Tampie me vrij onzacht

  aan mijn ooren trok.

  "Frank, word dan toch wakker, kerel, de boot

  ligt stil. Voel je dat dan niet?"

  Weg was mijn slaap, dadelijk zat ik op mijn

  knieën in bed en tuurde weer door het raampje.

  "Tamp, een boot, vlak bij ons. Een kruiser.

  Vooruit laten we ons vlug aankleeden."

  In minder dan vijf minuten stonden we gekleed

  aan dek. 't Was hier reeds een en al bedrijvigheid

  en met moeite konden we een plaatsje 

  bij de verschansing veroveren, waar we een

  prachtig gezicht hadden op de voor ons liggende

  kruiser.

  "Hoe laat is 't Tamp?" vroeg ik. Tamp stond

  naast mij en haalde zijn horloge te voorschijn.

  "Vier uur. Nog vroeg hè; we hebben niet veel 

  geslapen. Afijn dat komt er niet op aan, we

  
  

  • Revert to this revision

Description