Σπύρος Ευθυμίου Δρουσιώτης. Ιστορίες και αντικείμενα από τον Αγωνιστή και Άνθρωπο της Δρούσιας. , item 117

• May 13, 2018 15:11:43 Revekka Kefalea

  9  αρίθμηση σελίδας 

  
  

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσω στο σπίτι μας στο μεταλλείο τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των πισκότων τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβει κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι που είναι στο περβολούδι. Πριν

  ξεκυνήσωμεν για το χωριό ο αδερφός μου έκαμεν 

  και άληψεν τα φανάρια του αυτοκινήτου και όλα τα

   για να μην γιαλίζουν και μας δουν τα Τούρκικα

  αεροπλάνα και μας βοβαρδίσουν έτσι ήταν τα πράγματα

  τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο.

  Θυμάμαι ήτο βράδυ καλοκαίρι στο χωριό από το σπίτι (photo of house)  η φράση "photo of house" είναι γραμμένη πάνω από τη λέξη "σπίτι" 

  του παππού μου από το παλκόνι μπροστά στον δρόμο

  φαινόταν η θάλασσα του κόλπου της Πόλις Χρυσοχούς

  και απο την άλλην μερια φαινόντουσαν τα βουνά του 

  Κύκκου, αργότερα όταν κτίστηκε το ξενοδοχείον τα βουνά 

  δεν εφαινοντο διότι το ξενοδοχείον ήτο ψηλό.

  Το 1964 όταν έγινεν ο πόλεμος στην Τυλληρίαν θυμαμαι

  καλα από το  του παππου μου σταματούσαν τα

  ταξια και τα αυτοκίνητα που έφερναν τους τραυματισμένους

  από την Τυλληρία οι περισσοτεροι ήτο καμένοι εγώ είμουν 

  τριών χρονών και θυμάμαι πολύ καλα ενας απο τους

  οδηγούς που γνωρίζαμεν είπεν μην δίδεται νερό στους

  τραυματίες διότι είναι καμένοι και δεν πρέπει να πίνουν

  νερό.

  Το 1974 δεν είχεν ακόμα κτιστή το ξενοδοχείον της Δρούσιας

  και τα βουνά απέναντι φαινόντουσαν καθαρά από το  

  του παππού και το βράδυ κάθε λίγο έβλεπες λάμψεις 

  σαν αστραπές ήτο καλοκαίρι μήνας Ιούλιος ο παππούς μας

  είπεν ότι ήτο βόβμες που έριχναν  τα Τούρκικα πλοία από την 

  θάλασσα. Την άλλην ημέρα ακούσαμεν από το ράδιο ότι οι

  Τούρκοι μπήκαν, κατέλαβαν την Μόρφου εκεινη την ώραν ήλθεν

  και η φίλη μας η  Φανή  της  ή δασκάλα όπως

  την έλεγαν και πήγε να μας δώσει θάρος μαζί της

  
  

• May 13, 2018 15:06:09 Revekka Kefalea

  9  αρίθμηση σελίδας 

  
  

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσω στο σπίτι μας στο μεταλλείο τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των πισκότων τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβει κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι που είναι στο περβολούδι. Πριν

  ξεκυνήσωμεν για το χωριό ο αδερφός μου έκαμεν 

  και άληψεν τα φανάρια του αυτοκινήτου και όλα τα

   για να μην γιαλίζουν και μας δουν τα Τούρκικα

  αεροπλάνα και μας βοβαρδίσουν έτσι ήταν τα πράγματα

  τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο.

  Θυμάμαι ήτο βράδυ καλοκαίρι στο χωριό από το σπίτι (photo of house)  η φράση "photo of house" είναι γραμμένη πάνω από τη λέξη "σπίτι" 

  του παππού μου από το παλκόνι μπροστά στον δρόμο

  φαινόταν η θάλασσα του κόλπου της Πόλις Χρυσοχούς

  και απο την άλλην μερια φαινόντουσαν τα βουνά του 

  Κύκκου, αργότερα όταν κτίστηκε το ξενοδοχείον τα βουνά 

  δεν εφαινοντο διότι το ξενοδοχείον ήτο ψηλό.

  Το 1964 όταν έγινεν ο πόλεμος στην Τυλληρίαν θυμαμαι

  καλα από το  του παππου μου σταματούσαν τα

  ταξια και τα αυτοκίνητα που έφερναν τους τραυματισμένους

  από την Τυλληρία οι περισσοτεροι ήτο καμένοι εγώ είμουν 

  τριών χρονών και θυμάμαι πολύ καλα ενας απο τους

  οδηγούς που γνωρίζαμεν είπεν μην δίδεται νερό στους

  τραυματίες διότι είναι καμένοι και δεν πρέπει να πίνουν

  νερό.

  Το 1974 δεν είχεν ακόμα κτιστή το ξενοδοχείον της Δρούσιας

  και τα βουνά απέναντι φαινόντουσαν καθαρά από το  

  του παππού και το βράδυ κάθε λίγο έβλεπες λάμψεις 

  σαν αστραπές ήτο καλοκαίρι μήνας Ιούλιος ο παππούς μας

  είπεν ότι ήτο βόβμες που έριχναν  τα Τούρκικα πλοία από την 

  θάλασσα. Την άλλην ημέρα ακούσαμεν από το ράδιο ότι οι

  Τούρκοι μπήκαν, κατέλαβαν τον Μύρφον εκεινη την ώραν ήλθεν

  και η φίλη μας η  Φανή  της  ή δασκάλα όπως

  την έλεγαν και πήγε να μας δώσει θάρος μαζί της

  
  

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• May 10, 2018 10:32:12 Vasileios Fourmouzis

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσο στο σπίτι μας στο  μεταλλείο  τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των          τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβή κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι ποθ είναι στο  Περβολούδι . Πριν

  ξεκυνήσομεν για το χωριό ο αδερφός μου έκαμεν 

  και        τα φανάρια του αυτοκινήτου και όλα τα

       για να μην γιαλίζουν και μας δουν τα Τούρκικα

  αεροπλάνα και μας βοβαρδίσουν έτσι ήταν τα πράγματα

  τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο.                          (photo of house).

  Θυμάμαι ήτο βράδυ καλοκαίρι στο χωριό  από  το σπίτι

  του παππού μου  απο το μπαλκόνι μπροστά στον δρόμο

  φαινόταν η θάλασσα του            πόλις Χρυσοχούς

  και απο την άλλην μερια φαινόντουσαν τα βουνά του 

  Κόκκο, αργότερα όταν κλίστηκε το ξενοδοχείον τα βουνά 

  δεν εφαινοντο διότι το ξενοδοχείον ήτο ψυλό.

  Το 1964 όταν έγινεν ο πόλεμος στην Τυλληρίαν θυμαμαι

  καλα από το       του παππου σταματούσαν τα

  ταξια και τα αυτοκίνητα που έφερναν τους τραυματισμένους

  από την Τυλληρία οι περισσοτεροι ήτο καμμένοι εγώ είμουν 

  τριών χρονών και θυμάμαι πολύ καλα ενας απο τους

  οδηγούς που γνωρίζαμεν είπεν μην δίδεται νερό στους

  τραυματίες διότι είναι καμένοι και δεν πρέπει να πίνουν

  νερό

  Το 1974 δεν είχεν ακόμα κλιστή το ξενοδοχείον της Δρούσιας

  και τα βουνά απέναντι φαινόντουσαν καθαρά από το  μπαλκόνι 

  του παππού μου και το βράδυ κάθε λίγο έβλεπες      

  σαν αστραπές ήτο καλοκαίρι μήνες Ιούλιος ο παππούς μου

  είπεν ότι ήτο βόβμες που έριχναν  τα Τούρκικα πλοία από την 

  θάλασσα. Την άλλην ημέρα ακούσανμεν από το ράδιο ότι οι

  Τούρκοι μπήκαν. κατέλαβαν τον Μύρφον εκεινη την ώραν ήλθεν

  και η φίλη μας η Φανή της          ή δασκάλα όπως

  την έλεγαν και πήγε να μας δώσει θάρος μαζί τη

  
  

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• May 10, 2018 10:23:46 Vasileios Fourmouzis

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσο στο σπίτι μας στο  μεταλλείο  τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των          τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβή κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι ποθ είναι στο  Περβολούδι . Πριν

  ξεκυνήσομεν για το χωριό ο αδερφός μου έκαμεν 

  και        τα φανάρια του αυτοκινήτου και όλα τα

       για να μην γιαλίζουν και μας δουν τα Τούρκικα

  αεροπλάνα και μας βοβαρδίσουν έτσι ήταν τα πράγματα

  τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο.                          (photo of house).

  Θυμάμαι ήτο βράδυ καλοκαίρι στο χωριό  από  το σπίτι

  του παππού μου  απο το μπαλκόνι μπροστά στον δρόμο

  φαινόταν η θάλασσα του            πόλις Χρυσοχούς

  και απο την άλλην μερια φαινόντουσαν τα βουνά του 

  Κόκκο, αργότερα όταν κλίστηκε το ξενοδοχείον τα βουνά 

  δεν εφαινοντο διότι το ξενοδοχείον ήτο ψυλό.

  Το 1964 όταν έγινεν ο πόλεμος στην Τυλληρίαν θυμαμαι

  καλα από το       του παππου σταματούσαν τα

  ταξια και τα αυτοκίνητα που έφερναν τους τραυματισμένους

  από την Τυλληρία οι περισσοτεροι ήτο καμμένοι εγώ είμουν 

  τριών χρονών και θυμάμαι πολύ καλα ενας απο τους

  οδηγούς που γνωρίζαμεν είπεν μην δίδεται νερό στους

  τραυματίες διότι

  
  

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• May 10, 2018 10:21:52 Vasileios Fourmouzis

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσο στο σπίτι μας στο  μεταλλείο  τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των          τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβή κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι ποθ είναι στο  Περβολούδι . Πριν

  ξεκυνήσομεν για το χωριό ο αδερφός μου έκαμεν 

  και        τα φανάρια του αυτοκινήτου και όλα τα

       για να μην γιαλίζουν και μας δουν τα Τούρκικα

  αεροπλάνα και μας βοβαρδίσουν έτσι ήταν τα πράγματα

  τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο.                          (photo of house).

  Θυμάμαι ήτο βράδυ καλοκαίρι στο χωριό  από  το σπίτι

  του παππού μου  απο το μπαλκόνι μπροστά στον δρόμο

  φαινόταν η θάλασσα του            πόλις Χρυσοχούς

  και απο την άλλην μερια φαινόντουσαν τα βουνά του 

  Κόκκο, αργότερα όταν κλίστηκε το ξενοδοχείον τα βουνά 

  δεν εφαινοντο διότι το ξενοδοχείον ήτο ψυλό.

  Το 1964 όταν έγινεν ο πόλεμος στην Τυλληρίαν θυμαμαι

  καλα από το       του παππου σταματούσαν τα

  ταξια και τα αυτοκίνητα που έφερναν τους τραυματισμένους

  από την Τυλληρία

  
  

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• May 10, 2018 10:18:46 Vasileios Fourmouzis

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσο στο σπίτι μας στο  μεταλλείο  τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των          τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβή κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι ποθ είναι στο  Περβολούδι . Πριν

  ξεκυνήσομεν για το χωριό ο αδερφός μου έκαμεν 

  και        τα φανάρια του αυτοκινήτου και όλα τα

       για να μην γιαλίζουν και μας δουν τα Τούρκικα

  αεροπλάνα και μας βοβαρδίσουν έτσι ήταν τα πράγματα

  τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο.                          (photo of house).

  Θυμάμαι ήτο βράδυ καλοκαίρι στο χωριό  από  το σπίτι

  του παππού μου  απο το μπαλκόνι μπροστά στον δρόμο

  φαινόταν η θάλασσα του            πόλις Χρυσοχούς

  και απο την άλλην μερια φαινόντουσαν τα βουνά του 

  Κόκκο, αργότερα όταν κλίστηκε το ξενοδοχείον τα βουνά 

  δεν εφαινοντο διότι το ξενοδοχείον ήτο ψυλό.

  Το 1964 όταν έγινεν ο πόλεμος στην 

  
  

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• May 10, 2018 10:14:01 Vasileios Fourmouzis

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσο στο σπίτι μας στο  μεταλλείο  τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των          τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβή κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι ποθ είναι στο  Περβολούδι . Πριν

  ξεκυνήσομεν για το χωριό ο αδερφός μου έκαμεν 

  και        τα φανάρια του αυτοκινήτου και όλα τα

       για να μην γιαλίζουν και μας δουν τα Τούρκικα

  αεροπλάνα και μας βοβαρδίσουν έτσι ήταν τα πράγματα

  τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο.                          (photo of house).

  Θυμάμαι ήτο βράδυ καλοκαίρι στο χωριό 

  
  

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• May 10, 2018 10:06:41 Vasileios Fourmouzis

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσο στο σπίτι μας στο  μεταλλείο  τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί των          τα έδεσαν

  καλά ο πατέρας μου και είναι στην θεία μου που έμεναν

  στο χωριό με τον παππού εάν συμβή κάτι να τα 

  ρήξει στο πηγάδι ποθ είναι στο  Περβολούδι . Πριν

  ξεκυνήσομεν για το δωρό ο αδερφός μου έκαμεν 

  
  

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version
• May 10, 2018 10:00:09 Vasileios Fourmouzis

  ρούχα και τα κοσμήματα τα οποία όταν γυρίσαμεν

  πίσο στο σπίτι μας στο  μεταλλείο  τα αφήσαμεν στο χωριο

  μέσα σε ένα σιδερένιο κουτί 

  
  

  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description