Απομνημονεύματα από την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου

• May 18, 2018 03:18:09 Νικόλαος Παππάς

                              -46- 

  μας χαντακώσουν πήγαν χαμένες. 

             Το βαποράκι μας έφερνε κάθε μέρα επισκέπτες,

  συγγενείς μας και φίλους. Φυσικά ο κάθε επισκέπτης 

  έπρεπε να παίρνει κάθε μέρα γραφτή άδεια 

  απ' τη στρατιωτική διοίκησι. όταν έφταναν στο 

  Κερατσίνι έπρεπε να υποστούν έλεγχο για πράματα 

  που μας έφερναν. 

        Μια μέρα που έκανε πολύ ζέστη, ήταν 

  Ιούλιος, κράτησαν τη γυναίκα μου πειό πολλή 

  ώρα στον ήλιο για τον έλεγχο και στο τέλος ήθελαν

  να ψάξουν και στην τσάντα της. Η γυναίκα 

  μου έχασε την υπομονή της και εξέφρασε τη 

  δυσφορία της με το "μα είμαστε Βούλγαροι

  και μας φέρνεστε έτσι ;" Αυτό έφτανε για να 

  την καταγγείλουν στο στρατοδικείο, πως έβρισε 

  τους φρουρούς και τους είπε Βούλγαρους. 

          Η δίκη έγηνε λίγες μέρες αφού μας απέταξαν 

  απ' το στρατό και μας άφησαν ελεύθερους. 

  Το δικαστήριο την αθώωσε και έτσι φύγαμε 

  για τα Γιάννενα όπου βρήκα κάποια δουλειά 

  ως υπάλληλος σε ένα χορηγητή του στρατού. 

                     *

  πριν πιάσω δουλειά για να περνώ την ώρα μου 

  σύχναζα στο μαγαζί του φίλου μου Σπύρου  Λαμπάτου  

  μαι μέρα με παρακάλεσε να μην πηγαίνω πειά στο 

  
  

  • Revert to this revision
• May 16, 2018 05:56:40 Νικόλαος Παππάς

                                    -46- 

  μας χαντακώσουν πήγαν χαμένες. 

             Το βαποράκι μας έφερνε κάθε μέρα επισκέπτες,

  συγγενείς μας και φίλους. Φυσικά ο κάθε επισκέπτης 

  έπρεπε να παίρνει κάθε μέρα γραφτή άδεια 

  απ' τη στρατιωτική διοίκησι. όταν έφταναν στο 

  Κερατσίνι έπρεπε να υποστούν έλεγχο για πράματα 

  που μας έφερναν.  

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description