Απομνημονεύματα από την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου

• May 18, 2018 03:10:33 Νικόλαος Παππάς

                                                  -41-

  το τίβολι για τους κατώτερους αξιωματικούς και το

  χαίντελσκαμερ για τους ανώτερους. Τρώγαμε το μεσημέρι

  στη μία και το βράδυ στις εφτά. Μιά βραδυά 

  μας είχαν για κύριο φαγητό πηχτή. Τη δεύτερη βραδυ(ά)

  πάλι πηχτή. Την τρίτη πάλι το ίδιο φαγητό. Αυτό βάσταξε

  κάμποσες μέρες. Κάποια βραδυά αγαναχτισμέν(η)

  η παρέα μου και εγώ, αποφασίσαμε να πάρουμε (το)

  ψωμί μας, ν' αφήσουμε την πηχτή και να πάμε ν(α)

  φάμε σ' ένα εξοχικό εστιατόριο, μιά ώρα μακρυ(ά)

  που μάθαμε πως εκείνη τη βραδυά θα είχε κρέας 

         Φτάσαμε κάποτε στο εστιατόριο και η σερβιτόρα

  μας έφερε τον κατάλογο. ένας της παρέας, 

  ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Σπύρος  Λώλης , που μας έλεγ(ε)

  ότι ήταν γερμανομαθής, ανέλαβε να διαβάση το(ν) 

  κατάλογο. Εμείς τότε ακόμα δεν ξαίραμε γερμανικά.

  Αυτός πήρε στα χέρια του το χαρτί και 

  μ' όλη τη σοβαρότητα σταμάτησε το δάχτυλό του 

  σ' ένα φαγητό που ήταν από πειό ακριβό απ' τα άλλα.

  Μας είπε πως ήταν μασχαράκι ψητό και παράγγε(ι)λε

  τρεις μερίδες, όσοι δηλαδή ειμασταν. 

        Σε λίγο να η σερβιτόρα με τα πιάτα. Ήταν 

  πηχτή ! Άλλο φαγητό δεν υπήρχε εκτός από μερικές

  χορτόσουπες. Θέλοντας και μή , αναγκαστήκαμε 

  να φάμε την πηχτή και μάλιστα ακριβοπληρώνο(ν)τας 

  την και αποφασίσαμε να μην αναθέτουμε 

  άλλη φορά σε γερμανομαθείς να λύνουν το πρόβλημα

  του φαγητού μας.  

  
  

  • Revert to this revision
• May 16, 2018 03:56:27 Νικόλαος Παππάς

                                      -41-

  το τίβολι για τους κατώτερους αξιωματικούς και το

  χαίντελσκαμερ για τους ανώτερους.

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description