Απομνημονεύματα από την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου

• May 16, 2018 01:24:02 Νικόλαος Παππάς

                             -40-

  χάσαμε. Μιά μεγάλη αίθουσα γεμάτη κόσμο

  με τα μάτια του γουρλωμένα επάνω μας, Η ίδια

  απορία και κει για μας. Ο μαίτρ κι’ όλας μας τοποθέτησε

  σε' ένα τραπέζι στο κέντρο της σάλλας δηλα(δή)

  στο πειό επικίνδυνο σημείο, γιατί ολόγυρά μας είχαμε

  αδιάκριτα μάτια που πρόσεχαν την κάθε μας

  κίνησι. Άλλοι στη θέσι μας που θα είχαν το "γν(ώ)

  θι σαυτόν "θα περιορίζονταν σε ένα απλό  πιοτό 

  και θα φευγαν για να βρουν άλλο εστιατόριο χωρί(ς)

  αξιώσεις. Ημείς όχι μονάχα δεν το κάναμε αυτό

  αλλά και παραγγείλαμε το πειο ζόρικο φαγητό: Ψάρια !

  Ήρθαν τα ψάρια.  Τόμπολα  ! Τότε πρωτο

  βγήκαν τα νέα μαχαιροπήρουνα για την ιεροτελεσ(τία)

  της ψαροφαγίας και μας κουβάλησαν στο τραπέζι

  Ένα σωρό από δαύτα.

            Μ έπιασε κρύος ιδρώτας σαν τα είδα. ο φίλος

  μου έχασε και χρώμα και λαλιά. Αναγκάστηκ(α)

  να βάλω μπρος τα μεγάλα μέσα. Φώναξα το γκαρσόν

  και το ρώτησα τι είδους ψάρια είνε αυτά και σαν  (μου) 

  αποκρίθηκε πως ήταν ποταμίσια, του είπα πως ημείς

  δεν τα τρώμε τα ποταμίσια ψάρια. Τον παρακάλε(σα)

  να τα επιστρέψη στη κουζίνα εις βάρος μας και παραγγείλαμε

  άλλο φαγητό που καταλαβαίναμε να τ(ο)

  φάμε. Πληρώσαμε βέβαια τα διπλά, αλλά σώσαμε

  την κατάστασι. 

                * 

  Στο Γκαίρλιτς είχαμε δύο λέσχες που τρώγα(με)

  
  

  • Revert to this revision
• May 16, 2018 01:05:05 Νικόλαος Παππάς

  χάσαμε, Μιά μεγάλη αίθουσα γεμάτη κόσμο

  με τα μάτια του γουρλωμένα επάνω μας, Η ίδια

  απορία και κει για μας. Ο μαίτρ κι’ όλας μας τοποθέτησε

  σε' ένα τραπέζι στο κέντρο της σάλλας δηλαδή

  στο πειό επικίνδυνο σημείο, γιατί ολόγυρά μας είχαμε

  αδιάκριτα μάτια που πρόσεχαν την κάθε μας

  κίνησι. Άλλοι στη θέσι μας που θα είχαν το "γνώ

  θι σαυτόν "θα περιορίζονταν σε ένα απλό  πιοτό 

  και θα φευγαν για να βρουν άλλο εστιατόριο χωρίς

  αξιώσεις. Ημείς όχι μονάχα δεν το κάναμε αυτό

  αλλά και παραγγείλαμε το πειο ζόρικο φαγητό: Ψάρια !

  Ήρθαν τα ψάρια.  Τόμπολα  ! Τότε πρωτο

  βγήκαν τα νέα μαχαιροπήρουνα για την ιεροτελεστεία

  της ψαροφαγίας και μας κουβάλησαν στο τραπέζι

  Ένα σωρό από δαύτα.

            Μ έπιασε κρύος ιδρώτας σαν τα είδα. ο φίλος

  μου έχασε και χρώμα και λαλιά. Αναγκάστηκα

  να βάλω μπρος τα μεγάλα μέσα. Φώναξα το γκαρσόν

  και το ρώτησα τι είδους ψάρια είνε αυτά και σαν

  αποκρίθηκε πως ήταν ποταμίσια, του είπα πως ημείς

  δεν τα τρώμε τα ποταμίσια ψάρια. Τον παρακάλεσα

  να τα επιστρέψη στη κουζίνα εις βάρος μας και παραγγείλαμε

  άλλο φαγητό που καταλαβαίναμε να το

  φάμε. Πληρώσαμε βέβαια τα διπλά, αλλά σώσαμε

  την κατάστασι. 

  
  

  * 

  Στο Γκαίρλιτς είχαμε δύο λέσχες που τρώγαμε

  
  

  • Revert to this revision
  • Show revision
  • Compare to current version
  • Compare to previous version

Description