Επιστολή Αντωνίου Πατεράκη

Edit transcription:

...

Transcription saved

Enhance your transcribing experience by using full-screen mode

Transcription

You have to be logged in to transcribe. Please login or register and click the pencil-button again

Μεταδίδομεν το κείμενον επιστολής, η οποία μας απεστάλη

εκ Χανίων Κρήτης.

Το γράμμα αυτό εστάλη τον Ιούνιον του 1918 από τον εθελοντήν

του Αμερικανικού Στρατού Αντώνιον Βαρδή Πατεράκην

εκ Δραπανιά Χανίων Κρήτης, ο οποίος εφονεύθη εις το

Δυτικόν μέτωπον, εις την περιοχήν του Βερντέν τον Οκτώβριον

του 1918.

Είναι χαρακτηριστικόν των αισθημάτων του Κρητικού

Λαού προς την ελευθερίαν και προς την Γαλλίαν.

Γαλλία Ιούνιος 1918

Αγαπητοί μου Γονείς,

Σας γράφω από την Γαλλία. Όπως ξέρετε από προηγούμενο

γράμμα μου, επρόκειτο να καταταχθώ εθελοντής εις τον

Στρατόν, γιατί το όνειρό μου, που εκπληρώνεται τώρα, ήτο να

πολεμήσω και εγώ για την ελευθερία.

Βρίσκομαι λοιπόν στη Γαλλία εις το πεδίον της τιμής.

Σας εξορκίζω να μην στενοχωρήσθε και θέλω να είσθε

υπερήφανοι για τα παιδιά σας και με το μέτωπο υψηλά.

Τώρα θα σας περιγράψω με λίγα λόγια τι είδα εις την

αδελφή Γαλλία.

Πρώτο απ' όλα μου έκαμε εντύπωση το θάρρος των κατοίκων.

Γυναίκες και παιδιά, μικροί και μεγάλοι όλοι σχεδόν

πενθισμένοι, αλλά με ακατάβλητο θάρρος εργάζονται

για το θείο ιδιεώδες της ελευθερίας και της τιμής.

Δεν συνήντησα ακόμη παιδί άνω των 18 ετών, που

να μη φορεί το ηρωϊκό χακί της Γαλλίας.

Η Γη της Γαλλίας, την εποχή αυτή της ανοίξεως, με την

μοιρωμένη της άνθοισι, με την πλούσια Γεωργία και

τα άφθονα σιτηρά μου θυμίζει την ωραία και

αγαπημένη μας Κρήτη. Και όμως τη Γη αυτή.

Την υπερήφανη αυτή Γη της Γαλλίας η μοχθηρή

και αιμοχαρής Γερμανία βλέπει μαζί με τους

συμμάχους της και θέλει να την μολύνει και να

την υποδουλώσει.

Πατέρα. Σου επαναλαμβάνω να μην στενοχωράσαι

και αν ακόμα σκοτωθώ να μην λυπηθής.