Dagboek Joannes Fierens., item 44
Transcription
Transcription history
-
zouden vertrekken.
Vader was nu toch weer tamelijk
goed, wel had ik om zijnen ‚t wil
liever gebleven, doch hoe trok
het mij ook aan zelf eens naar
Duffel te gaan, ik zou dan weer
spoedig terugkeeren.
Met den eersten tram vertrokken
wij. Ik had er
aan moeder niets van gezegd
tante Regien zou haar in den
loop van den dag gaan inlichten.
De statie van Esschen binnenstoomende
zagen wij de eerste
duitsche soldaten. nu voelde
ik maar voor goed dat dit mijn
vijanden waren, overrompelaars
en thans dwingelanen van ons
vroeger zoo gelukkig vrije
vaderland.
Van Merxem moesten wij den
weg ook te voet afleggen
overal de sporen van oorlog
en verwoesting ontmoetende.
Niets was gespaard gebleven van den
schone levenslustige hoven en
villas welke nabij de forten gelegen
waren, waar waren nu die schoone
boomenlanen die heerlijke wandelwegen,
niets meer, alles lag plat
ter aarde, zoo ver het oog zien kon
geen huis geen boom meer, eene
akelige onafzienbare woesting.
Dit alles was opgeofferd ter goede
verdediging van Antwerpen, maar
helaas vergeefsche offers. Hier en
daar zag men nog kanonnen in
hunne verdekkingen opgesteld en
nog zelfs groote hoeveelheden
schietvoorraad, waarmede men
bezig was ze te vervoeren, de burgers
zelf wierden gedwongen dit werk
-
zouden vertrekken.
Vader was nu toch weer tamelijk
goed, wel had ik om zijnen ‚t wil
liever gebleven, doch hoe trok
het mij ook aan zelf eens naar
Duffel te gaan, ik zou dan weer
spoedig terugkeeren.
Met den eersten tram vertrokken
wij. Ik had er
aan moeder niets van gezegd
tante Regien zou haar in den
loop van den dag gaan inlichten.
De statie van Esschen binnenstoomende
zagen wij de eerste
duitsche soldaten. nu voelde
ik maar voor goed dat dit mijn
vijanden waren, overrompelaars
en thans dwingelanen van ons
vroeger zoo gelukkig vrije
vaderland.
Van Merxem moesten wij den
weg ook te voet afleggen
overal de sporen van oorlog
en verwoesting ontmoetende.
Niets was gespaard gebleven van den
schone levenslustige hoven en
villas welke nabij de forten gelegen
waren, waar waren nu die schoone
boomenlanen die heerlijke wandelwegen,
niets meer, alles lag plat
ter aarde, zoo ver het oog zien kon
geen huis geen boom meer, eene
akelige onafzienbare woesting.
Dit alles was opgeofferd ter goede
verdediging van Antwerpen, maar
helaas vergeefsche offers. Hier en
daar zag men nog kanonnen in
hunne verdekkingen opgesteld en
nog zelfs groote
-
zouden vertrekken.
Vader was nu toch weer tamelijk
goed, wel had ik om zijnen ‚t wil
liever gebleven, doch hoe trok
het mij ook aan zelf eens naar
Duffel te gaan, ik zou dan weer
spoedig terugkeeren.
Met den eersten tram vertrokken
wij. Ik had er
aan moeder niets van gezegd
tante Regien zou haar in den
loop van den dag gaan inlichten.
De statie van Esschen binnenstoomende
zagen wij de eerste
duitsche soldaten. nu voelde
ik maar voor goed dat dit mijn
vijanden waren, overrompelaars
en thans dwingelanen van ons
vroeger zoo gelukkig vrije
vaderland.
Van Merxem moesten wij den
weg ook te voet afleggen
overal de sporen van oorlog
en verwoesting ontmoetende.
Niets was gespaard gebleven van den
schone levenslustige hoven en
villas welke nabij de forten gelegen
waren, waar waren nu die schoone
boomenlanen die heerlijke wandelwegen,
niets meer, alles lag plat
ter aarde, zoo ver het oog zien kon
geen huis geen boom meer, eene
akelige onafzienbare woesting.
Dit alles was opgeofferd ter goede
verdediging van Antwerpen, maar
helaas vergeefsche offers.
-
zouden vertrekken.
Vader was nu toch weer tamelijk
goed, wel had ik om zijnen ‚t will
liever gebleven, doch hoe trok
het mij ook aan zelf eens naar
Duffel te gaan, ik zou dan weer
spoedig terugkeeren.
Met den eersten tram vertrokken
wij. Ik had er
aan moeder niets van gezegd
tante Regien zou haar in den
loop van den dag gaan inlichten.
De statie van Esschen binnenstoomende
zagen wij de eerste
duitsche soldaten. nu voelde
ik maar voor goed dat dit mijn
vijanden waren, overrompelaars
en thans dwingelanen van ons
vroeger zoo gelukkig vrije
vaderland.
Van … moesten wij den
weg ook te voet afleggen
overal de sporen van oorlog
en verwoesting ontmoetende.
Niets was gespaard gebleven van den
schone levenslustige hoven en
villas welke nabij de forten gelegen
waren, waar waren nu die schoone
boomenlanen die heerlijke wandelwegen,
niets meer, alles lag plat
ter aarde, zoo ver het oog zien kon
geen huis geen boom meer, eene
akelige onafzienbare woesting.
Dit alles was opgeofferd ter goede
verdediging van Antwerpen, maar
helaas vergeefsche offers.
Description
Save description- 51.09539619150302||4.504290293066447||
Duffel
- 51.24503308173379||4.424853990881388||
Merksem
- 51.21662840925026||4.4133097632812905||
Antwerpen
- 51.5932716||4.5375943||||1
Oudenbosch
Location(s)
Story location Oudenbosch
Document location Duffel
-
Additional document location Merksem
-
Additional document location Antwerpen
- ID
- 13890 / 148353
- Contributor
- Peter Van Dessel
Login to edit the languages
Login to edit the fronts
Login to add keywords
- Remembrance
Login to leave a note