Brieven geschreven tussen 1913 en 1916, item 24

• April 21, 2017 10:59:33 Monika Buck

  mijn werk tevreden waren, geloofde ik

  direct, maar dat ik niets meer kon

  dan mijn best doen en zij voor 't 

  overige toch van alle verplegers

  wat te zeggen hadden, de eene

  was bang voor de patienten, de andere

  was slof in zijn werk, zoodat ik

  niet twijfelde, dat mijn persoon geen

  uitzondering zou maken.

  Daar was 't met afgeloopen, ik had

  al weer veel te veel gezegd, maar

  hou je altijd maar stil met dat

  getreiter. Van slapen is niet veel

  terecht gekomen, mijn hoofd klopt

  of 't bersten wil. Ik dacht eerst

  zal ik er Rika maar buiten laten

  maar dat was toch immers ook niet

  goed geweest he? Ik wil mijzelf ook

  niet vrijpleiten, ik had Donderdag-

  avond beter gedaan met nog een

  poosje in bed te blijven, maar jij

  weet toch immers, dat het eerst mijn

  plan was mee naar kerk te gaan.

  Ik kan je niet zeggen hoe 't mij hier

Description